Maschínenöl

n -(e)s, -e машы́ннае ма́сла, машы́нная алі́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

згоркнуць, ‑не; пр. згорк, ‑ла; зак.

Набыць непрыемны пах і гаркаваты смак у выніку псавання; згарчэць, прагоркнуць (аб прадуктах харчавання). Масла згоркла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маслабойка, ‑і, ДМ ‑бойцы; Р мн. ‑боек; ж.

1. Апарат для збівання смятаны, малака ў масла.

2. Разм. Тое, што і маслабойня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паабмазвацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Разм. Абмазацца чым‑н., у што‑н. — пра ўсіх, многіх. Паабмазвацца маззю. Паабмазваліся трактарысты ў масла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саляравы, ‑ая, ‑ае.

У выразе: саляравае масла — прадукт перагонкі нафты, які выкарыстоўваецца як паліва для дызеляў, рэчыва для змазкі механізмаў і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фасаваны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад фасаваць.

2. у знач. прым. Папярэдне разважаны і ўпакаваны ў пэўных дозах. Фасаванае масла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Саля́рка ’саляравае масла’ (ТСБМ, Сл. ПЗБ). Кандэнсацыя словазлучэння саля́равае масла ’прадукт перагонкі нафты, які выкарыстоўваецца як паліва для дызеляў, рэчыва для змазкі механізмаў і пад.’, дзе саляравае ад лац. solaris ’сонечны’ < sol ’сонца’ (Голуб-Ліер, 445). У беларускай, хутчэй за ўсё, непасрэднае запазычанне з рус. соля́рка ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сли́вочный сметанко́вы;

сли́вочное ма́сло сметанко́вае ма́сла;

сли́вочное моро́женое сметанко́вае маро́жанае;

сли́вочный крем сметанко́вы крэм.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

атаварыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.

Выдаць або атрымаць тавар у пагашэнне якога‑н. абавязацельства. [Юля:] — Жэня ўжо атаварыла картачкі: масла, кансервы ёсць. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калатоўка, ‑і, ДМ ‑тоўцы; Р мн. ‑товак; ж.

Прылада ў выглядзе палачкі з сучкамі на ніжнім канцы для збівання масла, размешвання чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)