штэ́йгер, ‑а, м.

Уст. Горны майстар, які загадвае руднымі работамі.

[Ням. Steiger.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эмалье́р, ‑а, м.

Майстар па вырабу эмалі (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

handyman

[ˈhændimæn]

n., pl. -men

ма́йстар на ўсе ру́кі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

man of letters

літара́тар -а m., ма́йстар пяра́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Könner

m -s, - ма́йстар; зна́ўца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Géigenbauer

m -s, - скрыпі́чны ма́йстар

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

запле́чный запле́чны;

запле́чных дел ма́стер ист. запле́чных спраў ма́йстар; (палач) кат.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бранзо́ўшчык, ‑а, м.

Майстар, рамеснік, які вырабляе бронзу ці бронзавыя рэчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каменярэ́з, ‑а, м.

Майстар разьбы па каменю, па апрацоўцы каштоўных камянёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дамаро́шчаны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і дамарослы. Дамарошчаны майстар. Дамарошчаны стратэг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)