шматгра́нны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае шмат, многа граней. Шматгранны камень. Шматгранная калона.
2. перан. Які ахоплівае розныя бакі чаго‑н.; рознабаковы. Камуністычная партыя Беларусі лічыць сваю дзейнасць састаўной часткай шматграннай дзейнасці КПСС. «Маладосць». Талент Максіма Багдановіча быў шматгранны і ўсебаковы. Клімковіч. Уплыў рабочых калектываў на жыццё школы шматгранны і вельмі карысны. «Звязда».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
reckon [ˈrekən] v.
1. лічы́ць, падлі́чваць;
learn to read, write and reckon навучы́цца чыта́ць, піса́ць і лічы́ць
2. infml разгляда́ць, лічы́ць;
reckon smb. wise лічы́ць каго́-н. разу́мным;
Do you reckon they’ll get married? Вы лічыце, што яны пажэняцца?
reckon in [ˌrekənˈin] phr. v. уключа́ць; улі́чваць;
Have you reckoned in the cost of postage? Вы ўключылі кошт перасылкі?
reckon off [ˌrekənˈɒf] phr. v. адніма́ць, рабі́ць скі́дку
reckon on [ˌrekənˈɒn] phr. v. разлі́чваць, спадзява́цца;
We had reckoned on having good weather. Мы спадзяваліся на добрае надвор’е.
reckon up [ˌrekənˈʌp] phr. v. ацэ́ньваць, рабі́ць ацэ́нку; падлі́чваць;
Can you reckon up the money we’ve made? Ты можаш падлічыць грошы, якія мы зарабілі?
reckon with [ˌrekənˈwɪð] phr. v. браць пад ува́гу; лічы́цца (з кім-н./чым-н.);
He is a doughty opponent and one to be reckoned with. Гэта магутны праціўнік, і з ім трэба лічыцца.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
тэхнакра́тыя
(ад гр. techne = майстэрства + kratos = улада)
напрамак у грамадскай думцы, які лічыць, што грамадства можа рэгулявацца рацыянальнымі прынцыпамі, што выпрацавалі вучоныя, інжынеры, тэхнікі (тэхнакраты).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
wähnen
vt, vi
1.
мро́іць, уяўля́ць, (памылко́ва) меркава́ць 2. (sich):
sich glücklich ~ — лічы́ць сябе́ шчаслі́вым
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
разлічы́ць, -лічу́, -лі́чыш, -лі́чыць; -лі́чаны; зак., каго-што і з дадан.
1. Правёўшы падлік, вызначыць размер, колькасць чаго-н.
Р. кошт будаўніцтва дома.
Р. канструкцыю.
2. і без дап. Прадугледзець, вызначыць, рашыць.
Р. свае магчымасці.
3. Зрабіўшы поўную выплату заробленых грошай, звольніць.
Р. з завода.
4. Правесці разлік у страі.
5. на што, для чаго (звычайна ў форме дзеепр. зал. прош.). Зрабіць што-н. для таго, каб выклікаць пэўную рэакцыю, вынікі.
Новы падыход у рабоце быў разлічаны на добрыя вынікі.
|| незак. разлі́чваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. разлі́к, -у, м.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
прылічы́ць, ‑лічу, ‑лічыш, ‑лічыць; зак., каго-што.
1. Дадаць, далучыць пры падліку. Прылічыць пэўную суму грошай да агульных выдаткаў. Прылічыць памылкова дзесяць рублёў.
2. Назначыць куды‑н. для адбывання службовых абавязкаў. Прылічыць навабранцаў да воінскай часці.
3. Прызнаць кім‑, чым‑н., аднесці да ліку каго‑, чаго‑н. Прылічыць раман да гістарычных. Прылічыць пісьменніка да класікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уважа́ць (лічыць, меркаваць) hálten* vt (за што-н für A);
бу́дзем уважа́ць на́шу размо́ву ско́нчанай betráchten wir únser Gespräch als beéndet; betráchten vt (alsA), ánsehen* vt (als A)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
неабхо́днасць ж Nótwendigkeit f -, Únentbehrlichkit f -;
па неабхо́днасці nótwendigerweise;
у вы́падку неабхо́днасці im Nótfall; nótfalls; falls nótwendig;
лічы́ць неабхо́днасцю mit Rücksicht auf die Nótwendigkeit;
рэ́чы пе́ршай неабхо́днасці állgemeine Bedárfsartikel
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
choose [tʃu:z] v. (chose, chosen)
1. выбіра́ць, адбіра́ць, падбіра́ць
2. аддава́ць перава́гу, лічы́ць за ле́пшае; выраша́ць; лічы́ць неабхо́дным;
Choose for yourself. Вырашай(це) сам(і);
cannot choose but паві́нен, вы́мушаны;
I cannot choose but agree. Мне нічога іншага не застаецца, як згадзіцца.
3. infml хаце́ць, жада́ць; (Do) just as you choose. (Рабіце) як хочаце. Воля ваша.
♦
there’s nothing/not much/little to choose between A and B яны́ адно́лькавыя
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
квазістаты́чны
(ад квазі- + статычны);
к. працэс — працэс у фізічнай або хімічнай сістэме, які працякае настолькі марудна, што стан сістэмы ў любы момант часу можна лічыць раўнаважным.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)