аска́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Тое, што і выскаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абязво́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., каго.

Пазбавіць волі; зрабіць бязвольным.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каніфо́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; незак., што.

Націраць каніфоллю. Каніфоліць смычок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кіслі́ць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; незак., што.

Рабіць кіслым. Кісліць боршч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

змудраге́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак.

Разм. Тое, што і змудраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́кругліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Разм. Зрабіць зусім круглым.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́піліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Тое, што і выпілаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пятлі́ць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; незак.

Спец. Рабіць фігуры вышэйшага пілатажу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мы́ліць, -лю, -ліш, -ліць; незак.

1. каго-што. Церці мылам з вадою.

М. рукі.

2. што. Распускаць мыла ў вадзе.

М. ваду.

◊

Мыліць (намыліць) шыю каму (разм.) —

1) біць каго-н., сурова распраўляцца;

2) моцна прабіраць каго-н., строга выгаворваць.

|| зак. намы́ліць, -лю, -ліш, -ліць.

|| звар. мы́ліцца, -люся, -лішся, -ліцца (да 1 знач.); зак. намы́ліцца, -люся, -лішся, -ліцца (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

барахлі́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -лі́ць; незак. (разм.).

Працаваць дрэнна, з перабоямі (звычайна пра маторы, механізмы і інш.).

Тэлевізар барахліць.

Сэрца барахліць (перан.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)