гідрало́гія

(ад гідра- + -логія)

навука, якая вывучае гідрасферу Зямлі, а таксама працэсы, што адбываюцца ў ёй.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ідэало́гія

(ад гр. idea = паняцце + -логія)

сістэма поглядаў, уяўленняў, ідэй якога-н. грамадства, класа, палітычнай партыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

краніяло́гія

(ад гр. kranion = чэрап + -логія)

раздзел антрапалогіі і заалогіі, які вывучае чарапы людзей і жывёл.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мерало́гія

(ад гр. meros = частка + -логія)

раздзел антрапалогіі, які вывучае памеры і формы асобных органаў чалавека.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

планетало́гія

(ад планета + -логія)

навука, якая вывучае планеты, іх фізічныя асаблівасці, хімічны склад, будову і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

селенало́гія

(ад гр. selene = Месяц + -логія)

раздзел планеталогіі, які вывучае будову і хіміка-мінералагічны састаў Месяца.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

семітало́гія

(ад семіты + -логія)

сукупнасць навук, якія вывучаюць семіцкія мовы, культуры, літаратуры і гісторыю семітамоўных народаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

семіяло́гія

(ад гр. semeion = знак + -логія)

навука, якая вывучае найбольш агульныя ўласцівасці знакаў і знакавых сістэм.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

таксікало́гія

(ад гр. toksikon = яд + -логія)

навука, якая вывучае ўласцівасці ядаў і іх дзеянне на арганізм.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

філігранало́гія

(ад філігрань + -логія)

дапаможная гістарычная дысцыпліна, якая вывучае гісторыю паперы і вадзяных знакаў на ёй.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)