instructor

[ɪnˈstrʌktər]

n.

наста́ўнік -а m.; кіраўні́к -а́, інстру́ктар -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

menedżer

м.

1. менеджэр, кіраўнік;

2. імпрэсарыо

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

kier.

= kierownik — кіраўнік, начальнік; нач.; загадчык; заг.

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

рэ́ктар

(лац. rector = кіраўнік)

кіраўнік вышэйшай навучальнай установы.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

сенеша́ль, ‑я, м.

Гіст.

1. У франкскай дзяржаве Меравінгаў — кіраўнік палацавай гаспадаркі.

2. У феадальнай Францыі — службовая асоба, якая ведала юстыцыяй і ваеннымі справамі акругі.

[Фр. sénéchal.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэлега́цыя ж. Delegatión f -, -en, Ábordnung f -, -en;

кіраўні́к дэлега́цыі Delegatións¦chef [-ʃɛf] m -s, -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

багерма́йстар

(ням. Baggermeister)

кіраўнік працы на багеры.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дырэ́ктар

(с.-лац. director)

кіраўнік прадпрыемства, установы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

капельма́йстар

(ням. Kapelmeister)

кіраўнік хору, аркестра; дырыжор.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

паштма́йстар

(ням. Postmeister)

гіст. кіраўнік паштовай канторы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)