Geschä́ftsführer
m -s, - кіраўні́к (ганы́лёвай фірмы), камерцы́йны дырэ́ктар
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
карыфе́й, ‑я, м.
1. Кіраўнік хору ў старажытнагрэчаскім тэатры.
2. перан. Выс. Выдатны дзеяч на якім‑н. долі дзейнасці. Карыфей навукі. Карыфей тэатра. Карыфеі сусветнай літаратуры.
[Грэч. koryphaios.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прадвадзі́цель, ‑я, м.
1. Кіраўнік, важак.
2. Тое, што і прадвадзіцель дваранства.
•••
Прадвадзіцель дваранства — прадстаўнік дваранства, які выбіраўся ў царскай Расіі губернскім ці павятовым дваранскім сходам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
director
[dəˈrektər]
n.
кіраўні́к -а́ m., дырэ́ктар -а m.; рэжысэ́р -а m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Прара́б ’выканаўца работ, непасрэдны кіраўнік работ’ (ТСБМ). Запазычанне новага часу з рус. складанаскарочанага прораб ’производитель работ’ (Крукоўскі, Уплыў, 70).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
багерма́йстар
(ням. Baggermeister)
кіраўнік працы на багеры.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
дырэ́ктар
(с.-лац. director)
кіраўнік прадпрыемства, установы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
капельма́йстар
(ням. Kapelmeister)
кіраўнік хору, аркестра; дырыжор.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
страшнава́ты, ‑ая, ‑ае.
Разм. Трохі страшны (у 1, 2 знач.). Якая .. [пані Ма р’я] добрая, вясёлая! Зусім не такая, як муж яе, пан кіраўнік, — нейкі маўклівы і нават страшнаваты. Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Адміністра́тар (БРС), ст.-бел. администраторъ ’кіраўнік, загадчык’ (1544) (Булыка, Запазыч.) праз польск. administrator з лац. administrator або непасрэдна з лацінскага.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)