факультэ́т

(ням. Fakultät, ад лац. facultas, -atis = здольнасць, магчымасць)

аддзяленне вышэйшай навучальнай установы, дзе выкладаецца курс навуковых дысцыплін па пэўнай спецыяльнасці.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Арама́т. Рус., укр. арома́т. Ст.-бел. ароматъ, ароматы (у друк. кн. XVII ст., Гіст. мовы, 1, 298), ст.-рус. ароматъ з ст.-слав. (толькі мн. л.!), ароматы < грэч. ἄρωμα, мн. л. ἀρώματα, родны скл. мн. л. ἀρωμάτων. Стараславянская форма адлюстроўвае грэч. мн. л. Паколькі ўжо ў Лексісе Зізанія арома́ты, націск, магчыма, выводзіць з грэч. ускосных форм, а не з франц. Параўн. Шанскі, 1, А, 146. Аб грэчаскай крыніцы бел. арамат гл. Булахаў, Курс суч., 163; Юргелевіч, Курс, 127; Гіст. лекс., 122.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

уво́дны éinführend, éinleitend, Éinführungs-;

уво́дны курс Éinführungslehrgang m -(e)s, -gänge;

уво́дная ле́кцыя Éinführungslektion f -, -en; éinführender Vórtrag

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

ле́кцыя, ‑і, ж.

1. Вуснае выкладанне вучэбнага прадмета выкладчыкам у вышэйшай навучальнай установе. Наведваць лекцыі. □ Сівы прафесар, адпачыўшы на сонечным ўзбярэжжы Крыма, першыя лекцыі чытаў неяк больш усхвалявана. Шахавец. // толькі мн. (ле́кцыі, ‑ый). Частка вучэбнага прадмета, якая выкладаецца ў вуснай форме. Курс лекцый. // Публічнае чытанне на якую‑н. тэму. Направа, за прычыненымі дзвярыма, ішла для сялян лекцыя. Чорны. Цяпер часта ў клубе, у брыгадах, на фермах прапагандысты чытаюць лекцыі. Дуброўскі.

2. толькі мн. (ле́кцыі, ‑ый). Аддрукаваны курс публічных чытанняў, а таксама запісы па якому‑н. прадмету выкладання. Інстытуцкія лекцыі па літаратуры.

[Ад лац. lectio — чытанне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

слу́шать несов., в разн. знач. слу́хаць;

слу́шать ра́дио слу́хаць ра́дыё;

слу́шать конце́рт слу́хаць канцэ́рт;

слу́шать де́ло в суде́ слу́хаць спра́ву ў судзе́;

слу́шать курс вы́сшей матема́тики слу́хаць курс вышэ́йшай матэма́тыкі;

он во всём слу́шал отца́ ён ва ўсім слу́хаў ба́цьку;

слу́шать певи́цу слу́хаць спява́чку;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Апанта́ны, раней апентаны (Федар., 6, 558; з XVI ст., Гіст. лекс., 96). З польск. opętany ’тс’ (Мартынаў–Міхневіч, «Маладосць», 1969, 9, 149; Курс суч., 155). Развіццё значэння праз ’звязаны з д’яблам’, адкуль ’шалёны’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

telescope​2 [ˈtelɪskəʊp] v.

1. скарача́ць;

telescope a four-year course into three years прайсці́ чатырохгадо́вы курс за тры гады́

2. высо́ўваць, рассо́ўваць; склада́ць, скла́дваць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кан’юнкту́ра, ‑ы, ж.

1. Становішча, якое склалася ў пэўнай галіне грамадскай дзейнасці; абставіны, сітуацыя. Міжнародная кан’юнктура. Палітычная кан’юнктура. Спрыяльная кан’юнктура.

2. Сукупнасць прымет, якія характарызуюць стан таварнай гаспадаркі: змяненне цэн, курс каштоўных папер, аб’ём выпуску прадукцыі і пад. Эканамічная кан’юнктура.

[Лац. conjunctura.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Absolvént

[-v-]

m -en, -en той, хто канча́е курс (навучальнай установы), выпускні́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

zaoczny

zaoczn|y

завочны;

studium ~e — завочны курс;

słuchacz ~y — завочнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)