абаро́тны в разн. знач. оборо́тный;

~ная ста́нцыяж.-д. оборо́тная ста́нция;

~ныя фо́ндыфин. оборо́тные фо́нды;

~ная ве́дамасцьбухг. оборо́тная ве́домость;

а. капіта́л — оборо́тный капита́л;

~ныя сро́дкі — оборо́тные сре́дства

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

переме́нный в разн. знач. пераме́нны;

переме́нная пого́да пераме́ннае надво́р’е;

переме́нная величина́ мат. пераме́нная велічыня́;

переме́нная звезда́ астр. пераме́нная зо́рка;

переме́нный капита́л эк. пераме́нны капіта́л;

переме́нный ток эл. пераме́нны ток;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гандлява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; незак.

1. кім-чым, з кім-чым і без дап. Весці гандаль. Гандляваць лесам. Гандляваць з суседнімі краінамі. Вучыцца гандляваць. // перан.; кім-чым. Рабіць што‑н. прадметам гандлю, паступацца чым‑н. высакародным дзеля нежывы, матэрыяльнай выгады. Гандляваць сумленнем.

2. Быць гандляром, займацца гандлем як прафесіяй. Марцін зноў пачаў гандляваць. Цяпер рабіў гэта асцярожна, меў толькі невялікую мясную краму, асноўны капітал трымаў на кніжцы. Карпюк. // Прадаваць, адпускаць тавар пакупнікам. Гандляваў цэлы дзень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абярну́ць, абярну́, абе́рнеш, абе́рне; абярні́; абе́рнуты; зак., што.

1. Паваліць на бок, перакуліць; разліць што-н., перакуліўшы пасудзіну.

А. воз са снапамі.

А. збан з малаком.

2. Павярнуць назад, убок.

А. твар да суседа.

3. Накіраваць, пусціць у абарот.

А. капітал.

4. Ператварыць, змяніць, перавесці адну якасць у другую.

А. здарэнне ў жарт.

5. кім-чым або ў каго-што. У казках і павер’ях: ператварыць у каго-, што-н. пры дапамозе чараў.

А. у воўка.

А. у камень.

6. Схіліць да чаго-н.

А. у сваю веру.

7. Прыдаць іншы кірунак, змяніць (пра ход якой-н. справы, пра абставіны).

А. справу на сваю карысць.

|| незак. абаро́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пазыко́вы фін, эк nleihe-, Leih-, Schuld-;

пазыко́вая абліга́цыя nleiheschein m -(e)s, -e;

пазыко́вы капіта́л Lihkapital n -s, -e;

пазыко́вае абавяза́цельства Schldschein m -(e)s, -e, Schldverpflichtung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ВЕ́НЧУР

(ад англ. venture рызыкаваць, адважвацца),

заснаваны на рызыцы разлік, намер, накіраваны на выкарыстанне якіх-небудзь магчымасцей у пэўных карыслівых мэтах. Паняцце венчура выкарыстоўваецца ў эканоміцы. Венчурны бізнес — дробнае прадпрыемства доследнага тыпу, якому ўласціва большая, чым звычайна, ступень рызыкі; венчурны капітал — частка грашовых сродкаў, фондаў, якая ўкладваецца ў венчурнае прадпрыемства (фірму) — камерц. навук.-тэхн. арг-цыю, што спецыялізуецца на стварэнні, асваенні ў вытв-сці і ўкараненні новых відаў прадукцыі.

т. 4, с. 91

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

нака́пливать несов. збіра́ць, запа́сіць; (приобретать) набыва́ць, прымнажа́ць; эк. нако́пліваць; (сберегая, собирать) збіра́ць;

нака́пливать капита́л нако́пліваць капіта́л;

нака́пливать си́лы, эне́ргию запа́сіць сі́лы, эне́ргію;

нака́пливать материа́л збіра́ць матэрыя́л;

нака́пливать зна́ния набыва́ць (прымнажа́ць) ве́ды;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

размясці́ць

1. ufstellen vt (мэблю); vertilen vt (размеркаваць); nterbringen* vt (уладкаваць);

размясці́ць па кватэ́рах вайск inquartieren vt, nterbringen* vt, stationeren vt;

2. (капітал і г. д) nterbringen* vt, nlegen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

налі́чваць

1. zählen vt, ufzählen vt;

го́рад налі́чвае сто ты́сяч жыхаро́ў die Stadt zählt hnderttusend inwohner;

2. бухг zschlagen* vt, dazrechnen vt;

налі́чваць працэ́нты на капіта́л die Znsen zum Kapitl schlgen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ве́нчурны

(ад венчур)

звязаны з рызыкай, рызыкоўны (асабліва ў гандлі і банкаўскай справе);

в-ы капітал — частка грашовых сродкаў, фондаў, якая ўкладваецца ў венчурнае прадпрыемства (фірму);

в-ае прадпрыемства — камерцыйная навукова-тэхнічная арганізацыя, што спецыялізуецца на стварэнні, асваенні ў вытворчасці і ўкараненні новых відаў прадукцыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)