alive [əˈlaɪv] adj.

1. жывы́;

remain alive заста́цца жывы́м

2. ажы́ўлены;

Mary’s face was alive with happiness. Твар Мэры свяціўся ад шчасця.

3. : keep a tradition alive праця́гваць трады́цыю

alive and kicking жывы́ і здаро́вы;

be alive to the danger усведамля́ць небяспе́ку;

more dead than alive ні жы́вы ні мёртвы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

стра́ціць, стра́чу, стра́ціш, стра́ціць; стра́чаны; зак.

1. каго-што. Застацца без каго-, чаго-н.; панесці страты.

С. сябра.

С. працу.

У вайне Беларусь страціла кожнага трэцяга.

2. што. Без карысці, марна патраціць што-н. (пра час, грошы і пад.).

С. цэлы месяц.

С. многа грошай без патрэбы.

3. што. Не захаваць, не зберагчы што-н.

С. сілы і здароўе.

4. што. Часткова або поўнасцю пазбавіцца якіх-н. уласцівасцей, якасцей, сувязей і пад.

С. надзею.

С. давер.

С. сувязь з аднакласнікамі.

5. што. Збіцца з дарогі, згубіць след.

С. сцежку.

Страціць ласку ў каго — перастаць быць у пашане, павазе.

Страціць прытомнасць — абамлець, самлець.

Страціць розум — здурнець.

|| незак. стра́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

echo

ech|o

н.

1. рэха;

2. перан. водгук; водгалас;

odbić się szerokim ~em — знайсці шырокі водгук;

pozostać bez ~a — застацца без адказу

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

борт в разн. знач. борт, род. бо́рта м., мн. барты́, -то́ў;

борт о борт борт у борт;

на борту́ на бо́рце;

оста́ться за борто́м заста́цца за бо́ртам;

вы́кинуть (вы́бросить) за борт вы́кінуць за борт.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кашу́ля ж. Hemd n -(e)s, -en;

ве́рхняя кашу́ля berhemd n;

спо́дняя кашу́ля nterhemd n;

мужчы́нская кашу́ля Hrrenhemd n;

жано́чая кашу́ля Dmenhemd n;

шаўко́вая кашу́ля Sidenhemd n;

заста́цца ў адно́й кашу́лі lles bis aufs Hemd verleren*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

verbrgen

I

vt пазыча́ць (каму-н., што-н.)

II

1.

a схава́ны, уто́ены; пата- е́мны

~er Proft — эк. уто́ены прыбы́так

2.

adv

im Verbrgenen bliben*заста́цца ўто́еным

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

перашко́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак.

З’явіцца перашкодай для каго‑, чаго‑н.; не даць магчымасці здзейсніць што‑н.; не дапусціць чаго‑н. Скончыць інстытут перашкодзіла вайна. □ Цяжкая рана, атрыманая ў баях пад Керчу, перашкодзіла жанчыне застацца ў марскім флоце пасля вайны. Кулакоўскі. Хто перашкодзіць нам прабіць камення грань І долю казачную выткаць? Танк. [Насця:] — У вас тут гамонка, здаецца, вельмі душэўная была. Прабачце, калі перашкодзіла. Мележ. Андрэй Шыбянкоў, цяжка аддыхваючыся, вярнуўся назад з пахмурным выглядам чалавека, якому перашкодзілі зрабіць хоць і жорсткі, але высокасправядлівы ўчынак. Зарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ле́кі, ‑аў; адз. няма.

Разм.

1. Лякарства. Прыехаў у маёнтак новы доктар з поўным сундуком усякіх лекаў. Якімовіч. Дзеда ўлажылі ў пасцель, паставілі на тумбачку бутэлечкі з лекамі, шклянку з вадой. Хомчанка. // перан. Пра сродак, які дапамагае перажыць што‑н. непрыемнае. Хто мае права залазіць у чужую душу? Асабліва, калі няўпэўнена, што словы твае будуць лекамі. Чорны.

2. Дзеянне паводле знач. дзеясл. лячыць і лячыцца; лячэнне. Доктар больш не гаварыў і, назваўшы настаўніка, перадаў яму, што хворы павінен застацца на лекі ў бальніцы. Нікановіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

до́ма, прысл.

У сваёй хаце, кватэры, там, дзе жывеш. Нага забалела так, што Цімошку прыйшлося застацца дома і легчы ў пасцельку. Колас. Старога Нахлябіча .. [Балеслаў] застаў дома, на дварэ. Чорны. // У сваёй сям’і, са сваёй сям’ёй. Жыла .. [Марыля] дома пры тату і браце. Брыль. // На радзіме, у родных мясцінах. — А дома там цяпер у нас не гэтак: усё ідзе нанова і добра. Чорны.

•••

Не ўсе дома ў каго гл. усе.

Ні дома, ні замужам — пра няпэўнае становішча каго‑н.

Як дома — свабодна (адчуваць, паводзіць сябе і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

or

[ɔr]

conj.

1) або́, а́льбо

You can go or stay — Мо́жаце ісьці́ або́ заста́цца

2) а то, іна́кш, іна́чай

Hurry, or you will be late — Сьпяша́йся, а то спо́зьнісься

3) або́, гэ́та зна́чыць

This is the end or last part — Гэ́та кане́ц, гэ́та зна́чыць апо́шняя ча́стка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)