verbórgen
I
vt пазыча́ць (каму-н., што-н.)
II
1.
a схава́ны, уто́ены; пата- е́мны
~er Profít — эк. уто́ены прыбы́так
2.
adv
im Verbórgenen bléiben* — заста́цца ўто́еным
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)