Бязу́мінка ’тонкая дошка’. Гл. базу́манка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Дылёўка ’тоўстая дошка’. Гл. ды́ля.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

лядзя́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Абл. Дошка або скрынка з абледзянелым дном для катання зімой з горак. На санках, лядзянках — Грамадка дзяцей. Журба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

налама́цца, ‑ламлюся, ‑ломішся, ‑ломіцца; зак.

1. Разм. Налаўчыцца рабіць што‑н. — Добрая будзе настаўніца. — Ага, казалі, што ўжо наламалася. Чаму, прынаровіцца. Ермаловіч.

2. Даць трэшчыну. Дошка наламалася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зваля́лы, ‑ая, ‑ае.

Які доўга ляжаў без выкарыстання; заваляшчы. — Навошта ж, Адам, нясеш ты сыры канчур, ды яшчэ няструганы? Няўжо не бачыш, што дошка звалялая, забітая пяском? Мыслівец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лешч, ляшча, м.

Прэснаводная рыба сямейства карпавых з плоскім целам. Вільнуўшы некалькі разоў бліскучым хвастом, ля маёй лодкі вынырнуў шырокі, як дошка, лешч і лёг на бок. Ваданосаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

surfingowy

surfingow|y

сёрфінгавы;

deska ~a — дошка для сёрфінгу

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

kreślarski

kreślarsk|i

чарцёжны, рысавальны;

deska ~a — чарцёжная дошка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Surfbrett

['sə:rf-]

n -(e)s, -er спарт. до́шка для се́рфінгу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Dámebrett

n -s, -er

1) ша́шачная до́шка

2) ша́шкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)