zagroda

ж.

1. двор; сядзіба;

zagroda chłopska — сялянскі двор;

2. агароджа;

3. загон;

zagroda dla bydła — загон [для скаціны]

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

затраве́ць, ‑ее; зак.

Зарасці травой. Двор затравеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

tavern

[ˈtævərn]

n.

1) тавэ́рна f.

2) карчма́ f., зае́зны двор

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пазалята́ць, 1 і 2 ас. адз. і мн. не ўжыв., -а́е, -а́юць; зак.

1. Заляцець, апынуцца дзе-н. — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае.

Птушкі пазаляталі далёка.

2. Уляцець куды-н. — пра ўсіх, многіх ці ўсё, многае.

Галубы пазаляталі ў двор.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перысты́ль

(гр. peristylos = акружаны калонамі)

прамавугольны двор, сад або плошча, абнесеныя крытай каланадай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Дзве́ры ’дзверы’. Гл. двор.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

двары́шча ср.

1. (место, на котором расположен двор) двори́ще;

2. ист. дво́рище

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

dwór, dworu

м.

1. двор;

bawić się na dworze — гуляць ў двары, на вуліцы (не ў памяшканні);

wyjść na dwór — выйсці на двор; выйсці [на вуліцу];

dwór królewski — каралеўскі двор;

dama dworu — прыдворная дама;

2. памешчыцкі дом; двор, маёнтак;

3. двор (пляцоўка каля дома);

4. двор (пра надвор’е);

jak tam na dworze? — як там на дварэ?; якое надвор’е?;

fora ze dwora! — прэч пайшоў!

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вы́гульны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для выгулу. Выгульны двор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Надворак 1 ’двор, падворак’ (Яруш.), ’двор каля хаты’ (БРС), ’прастора паміж хатай і гаспадарчымі пабудовамі’ (нясвіж., слуц., смілав., шчуч., Яшк.; гродз., астрав., дзятл., маст., лід., навагр., Сл. ПЗБ). Заходнебеларускі наватвор, відаць, у выніку кантамінацыі мясцовага надвор’е ’дворышча’ і падворак (< польск. podwórek, podwórko?).

Надворак 2 ’стул’ (нясвіж., Сл. ПЗБ), ’панос’ (Сцяц.). Эўфемізм, да двор.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)