gégenseitig

a узае́мны, абары́ны

~er Vertrág — двухбако́вы дагаво́р

~e Bezíehungen — узаемаадно́сіны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

анулява́ць

(лац. annulare = знішчаць)

аб’яўляць несапраўдным, касаваць які-н. акт, дакумент (напр. а. дагавор).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

bond​1 [bɒnd] n.

1. су́вязь, е́днасць;

The treaty strengthened the bonds of friendship between the two countries. Дагавор замацаваў дружалюбныя сувязі паміж дзвюма краінамі.

2. абліга́цыя

3. AmE, law грашо́вы зало́г;

He was released on $10,000 bond. Яго вызвалілі з-пад арышту пад залог у 10 тысяч долараў.

4. pl. bonds fml ланцугі́; кайда́ны; турма́ (таксама перан.)

5. fml дагаво́р; абавяза́цельства

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Fríedensakt

m -(e)s, -e

1) мі́рны дагаво́р

2) падпіса́нне [акт падпіса́ння] мі́рнага дагаво́ру [пагадне́ння]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Kontrákt

m -(e)s, -e кантра́кт, дагаво́р, дамо́ва

éinen ~ ábschließen* — заключы́ць кантра́кт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Konventión

[-vεn-]

f -, -en

1) канве́нцыя, пагадне́нне, дагаво́р

2) умо́ўнасць

3) звы́чай, трады́цыя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

канклюдэ́нтны

(ад лац concludere = заключаць)

юр. накіраваны на заключэнне дагавора;

к-ае дзеянне — дзеянне, якое сведчыць аб маўклівай згодзе асобы заключыць дагавор.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

арэ́ндны Pacht-; Miet-;

арэ́ндн дагаво́р Páchtvertrag m -(e)s, -träge, Páchtbrief m -(e)s, -e;

арэ́ндная пла́та Páchtgeld n -(e)s, -er

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

скасава́ць áufheben* vt; (áuf)lösen vt, annu|líeren vt (дагавор); bréchen* vt (здзелку);

скасава́ць шлюб die Ehe schéiden*;

скасава́ць зака́з ábbestellen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

подписа́ть сов., в разн. знач. падпіса́ць, мног. пападпі́сваць;

подписа́ть догово́р падпіса́ць дамо́ву (дагаво́р);

подписа́ть строку́ падпіса́ць радо́к;

подписа́ть на газе́ту падпіса́ць на газе́ту;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)