пасляпасяўны́ с.-х. послепосевно́й;

~на́я апрацо́ўка гле́бы — послепосевна́я обрабо́тка по́чвы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

акульту́рванне н. с.-г. Kultivíerung [-´vi:-]; (глебы) Frúchtbarmachung f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

культыва́цыя, ‑і, ж.

Апрацоўка глебы культыватарам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэкультыва́цыя, ‑і, ж.

Аднаўленне ўрадлівасці глебы.

[Ад лац. прыстаўкі рэ- і cultivare — апрацоўваць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

барана́, -ы́, мн. баро́ны і (з ліч. 2, 3, 4) бараны́, -ро́н, ж.

Сельскагаспадарчая землеапрацоўчая прылада ў выглядзе рамы з вертыкальнымі зубамі для рыхлення глебы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

безадва́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Звязаны з апрацоўкай глебы, пры якой пласт не пераварочваецца. Безадвальнае ворыва.

2. Прызначаны для такой апрацоўкі глебы. Безадвальны плуг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гле́бавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да глебы (у 1 знач.). Глебавыя бактэрыі. Глебавая вільгаць. // Прызначаны для вывучэння, даследавання глебы. Глебавая карта. Глебавы зонд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́рыстасць, ‑і, ж.

Уласцівасць порыстага. Порыстасць глебы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

камякава́тасць, ‑і, ж.

Уласцівасць камякаватага. Камякаватасць глебы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

камяні́стасць, ‑і, ж.

Уласцівасць камяністага. Камяністасць глебы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)