ступня́, ‑і; мн. ступні, ‑яў; ж.
1. Частка нагі ад шчыкалаткі ўніз. Пляскатая ступня.
2. Ніжняя паверхня ступака, падэшва. Пад нагамі быў гарачы пясок — Андрэй пачуў, як стала адразу цёпла ў ступні аж праз гумовыя боты. Пташнікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хот-до́г
(англ. hot dog, ад hot = гарачы + dog = сабака)
гарачая сасіска, якая падаецца ў разрэзанай булцы з соусам або гарчыцай.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
passionate
[ˈpæʃənət]
adj.
1)
а) па́лкі, палымя́ны
a passionate fighter — па́лкі змага́р
a passionate speech — палымя́ная прамо́ва
б) па́лкі, гара́чы (пра каха́ньне)
2) гара́чы, запа́льчывы, ху́ткі на зло́сьць, нястры́мны
3) стра́сны
a passionate lover — стра́сны каха́нак
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
heady [ˈhedi] adj.
1. мо́цны; п’янкі́;
heady beer мо́цнае пі́ва;
the heady air of spring п’янко́е веснаво́е паве́тра
2. паспе́шлівы, гара́чы; бязду́мны (пра чалавека)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
stinker [ˈstɪŋkə] n.
1. infml падо́нак, падлю́га; мярзо́тнік;
2. infml дрэнь, барахло́ (пра фільм, кнігу і да т.п.)
3. AustralE пе́кла, ве́льмі гара́чы дзень
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
бязве́траны, ‑ая, ‑ае.
Без ветру; ціхі, спакойны. Улетку, у бязветраны час, хвоя гамоніць уначы і стаіць нерухома ў гарачы дзень. Шамякін. Найлепшы клёў язей назіраецца ў ціхія, ясныя, бязветраныя дзянькі, асабліва раніцай і вечарам. Матрунёнак. // Зацішны. Бязветранае месца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
на́рачны, ‑ага, м.
Чалавек, які спецыяльна пасылаецца з якім‑н. спешным даручэннем. Паслаць нарачным. □ [Дзяншчык:] — Ад генерала нарачны прыбыў. М. Ткачоў. Рыгор Хмара адразу зразумеў: калі выклікаў яго Мурашоў з нарачным у такі гарачы час, значыць, справа сур’ёзная. Лукша.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
скры́лік, ‑а, м.
Памянш. да скрыль; невялікі скрыль чаго‑н. для яды. Стол быў небагаты — тонкія скрылікі каўбасы на талерцы, падсмажаная на маргарыне бульба, крупнік, запраўлены кансервамі. Хадкевіч. Тонкія скрылікі бульбы зляталі з нажа ў гарачы тлушч. Савіцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
імпэ́тны, ‑ая, ‑ае.
Хуткі, імклівы, парывісты. Імпэтны рух. □ Гэта быў дужа імпэтны скачок, Іван не ўстаяў на нагах, пісталет выпаў, і яны абое, чалавек і сабака, пакаціліся па зямлі. Быкаў. // перан. Палымяны, гарачы. Імпэтны настрой. Імпэтны працаўнік. Імпэтная маладосць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спатне́лы, ‑ая, ‑ае.
Разм. Тое, што і спацелы. Узмакрэлы, спатнелы, Яўген прыбег дадому позна ўвечары. Сабаленка. Бабейка падставіў спатнелы твар ветру, але вецер быў сухі і гарачы, палёгкі не прыносіў. Хадкевіч. [Сімон] выпісваў пальцам на спатнелых шыбах розныя лічбы. Самуйлёнак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)