1. Тоўсты сноп выбранай няцёртай саломы, з якой звычайна робяць стрэхі. Малацілі да змроку. Тады Андрэй пачаў перабіраць салому на кулі, а Іван панёс коням канюшыну.Чарнышэвіч.Дзед Ігнат сядзеў на страсе і распускаў куль саломы.Васілевіч.
2.узнач.прысл.кулём. Пераварочваючыся, куляючыся ў час руху, падзення. З тэндэра кулём скаціўся ў будку качагар Юрка Лунец.Васілёнак.// Імкліва, вельмі хутка. Платон чагосьці шукаў. І Марына з жахам зразумела, што ён шукае сякеру. Ён усё мог зрабіць. І яна, ратуючыся, кулём кінулася ў хату.Ракітны.
куль2, ‑я, м.
1. Вялікі, звычайна рагожны мяшок. Куль мукі. □ Грузавік быў нагружаны бочкамі, скрынкамі, рагожнымі кулямі.Хадкевіч.
2. Старая гандлёвая мера сыпкіх цел (каля 9 пудоў).
куль3, ‑я, м.
Задняя частка рыбалоўнай снасці (невада, жака і пад.) у выглядзе вузкага доўгага мяшка, куды пападае рыба пры лоўлі. Касцы доўга не ляжалі, хоць хацелася прыдрамаць. Прычына гэтаму была сетка-таптуха, якая стаяла тут жа пад дубам, кулём угору.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
transakcja
transakcj|a
ж. здзелка; пагадненне; гандлёвая ўмова;
dokonać ~i — заключыць пагадненне;
~a gotówkowa — здзелка за наяўны разлік;
~a handlowa — гандлёвае пагадненне;
~a kredytowa — крэдытная аперацыя;
~a terminowa — тэрміновая здзелка;
~a wielostronna — многабаковая здзелка;
~a wymienna — менавая здзелка
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
hala
Iж.
зала;
~a sportowa — спартыўная зала;
~a fabryczna — фабрычны цэх;
~a maszyn — машыннае аддзяленне;
~a przylotów (odlotów) — зала чакання (у аэрапорце);
~a targowa — гандлёвая зала; рынак;
~e targowe — гандлёвыя рады
IIж.
горная паша (у Татрах)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
ла́ўка1, ‑і, ДМ лаўцы; Рмн. лавак; ж.
1. Прыстасаванне для сядзення на некалькі чалавек у выглядзе нешырокай дошкі на слупках або ножках у парку, на вуліцы і г. д. На вуліцы, каля плота, лаўка, на якой вечарамі збіраецца ўся канцавая моладзь.Краўчанка.Маладыя людзі зрабілі круг па скверыку і селі на лаўку.Дамашэвіч.
2. Невялікая лава 1 ў памяшканні. Маці змахнула трапкачом лаўку і сказала: — Сядайце, чаго ж вы ў парозе сталі...Сачанка.На лаўках па баках і пасярэдзіне залы сядзелі і ляжалі пасажыры.Колас.Маша ўвайшла ў хату, паклала сякеру пад лаўку і пачала моўчкі распранацца.Мележ.
3. Прыстасаванне ў вагоне для сядзення або ляжання пасажыраў. [Паходня] без асаблівых прыгод на гэты раз заняў месца ў вагоне на ніжняй лаўцы.Хадкевіч.
4.Разм. Школьная парта. [Павел і Віктар] былі па росту абодва нізенькія хлапчукі, і настаўніца пасадзіла іх на пярэднюю лаўку.Гроднеў.
ла́ўка2, ‑і, ДМ лаўцы; Рмн. лавак; ж.
Разм. Невялікая гандлёвая ўстанова; невялікі магазін. У Тураве не гандлявала ні адна лаўка, ва ўсіх хатах былі наглуха пазачыняны аканіцы, на вуліцах — ні жывой душы.Сачанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
handlowy
handlow|y
гандлёвы; камерцыйны;
dzielnica ~a — гандлёвы раён;
statek ~y — гандлёвы карабель;
korespondencja ~a — дзелавая перапіска;
izba ~a — гандлёвая палата;
szkoła ~a — камерцыйнае (гандлёвае) вучылішча;
szlaki ~e — гандлёвыя шляхі;
umowa ~a — гандлёвы дагавор (дамова);
stosunki ~e — гандлёвыя адносіны
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
ба́за
1. (аснова) Básis f -, Basen, Grúndlage f -, -n;
на ба́зечаго-н. auf Grund, auf der Grúndlage (G);