паляга́ць (у чым-н in D) bestéhen vi;

яго́ віна́ паляга́е ў тым, што… séine Schuld bestéht darín, dass…

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

саўдзе́л м Mítbeteiligung f -, -en, Téilhaberschaft f -, -en, Ánteilnahme f -, -n; Míttäterschaft f -, -en (правіннасць); Mítschuld f -, -en (віна)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

◎ Куцу́льбіна (экспр.) ’нос’ (ТС). Пры дапамозе суфікса ‑уль утворана куцуль (ад куцы). Параўн. насуль (ад нос) (Сцяцко, Афікс. наз., 122). Далейшае словаўтварэнне па аналогіі з куцу віна (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

айнахо́я

(ад гр. oinos = віно + cheo = лью)

старажытнагрэчаскі гліняны або металічны збан для віна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ве́рмут

(ням. Wennut = літар. палын)

алкагольны напітак, прыгатаваны з вінаграднага віна і настою траў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Bacchus

[ˈbækəs]

n.

1) Myth. Ба́хус -а m. (бог віна́)

2) віно́ n. або́ гарэ́лка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

beaker

[ˈbi:kər]

n.

1) ке́ліх -а m., ча́ра f. (для віна́)

2) лябарато́рная шкля́нка, прабі́рка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Kardinál

m -s, -näle

1.

царк. кардына́л

2.

крушо́н з бе́лага віна́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

разво́й, ‑ю, м. (рэдка).

Ход, разгортванне, развіццё чаго‑н. Але вайна яшчэ ў пачатку, Ідзе пакуль што сіл развой. Колас. А далей развой быў шпаркі: Не здзівіла навіна, Калі Дзіма ад цыгаркі Дасмактаўся да віна. Гілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сапера́ві, нескл., н.

1. Вінны сорт грузінскага вінаграду.

2. Сорт вінаграднага віна. Я не веру ў чыстасць чыстаплюяў, Мёд іх слоў гарчэй смалы на справе, Не, не з імі чарку разап’ю я Чыстага, густога сапераві. Лойка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)