сапера́ві

(груз. saperavi)

вінны сорт грузінскага вінаграду, а таксама сорт вінаграднага віна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дзю́бнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

1. Аднакр. да дзюбаць.

2. Разм. Выпіць віна, гарэлкі і пад. Наслухаўся, відаць, немец .. навін і з радасці, што хутка паедзе дамоў, дзюбнуў шнапсу. С. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

guilt

[gɪlt]

n.

1) вінава́тасьць f. (ная́ўнасьць віны́)

2) віна́, праві́ннасьць f.; злачы́нства n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bouquet

[bʊˈkeɪ]

n.

1) буке́т -а m. (кве́так)

2) [boʊˈkeɪ] пах, во́дар -у m. (віна́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

sip​1 [sɪp] n. глыто́к; невялі́кая ко́лькасць;

take a sip каўтну́ць, сербану́ць, хлебану́ць, глытну́ць;

take a sip of wine вы́піць глыто́к віна́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Вінаро́б ’вытворца віна’ (КТС, БРС). Утворана, паводле калькі, з рус. винодел пры наяўнасці ўкр. винороб ’тс’. Сюды ж вінаробны, вінаробчы, вінаробства (КТС, БРС).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пи́ки мн., карт. ві́ны, -наў, ед. ві́на, -ны ж.; пі́кі, род. пік, ед. пі́ка, -кі ж.;

да́ма пик віно́вая (пі́кавая) да́ма.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мане́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

1. Паходная металічная пляшка з накрыўкай або біклажка для віна ці вады. // Накрыўка ад гэтай пляшкі ў выглядзе шклянкі.

2. Разм. Круглая бляшанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ша́лы, ‑аў; адз. няма.

Разм. Забавы, гульні, свавольства. Толькі князеўскі хорам гудзеў, не маўчаў: Шалы, музыка ў такт рагаталі; Не адну віна бочку князь кончыў, пачаў: Шлюб-вяселле ўсё княжны гулялі. Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Post vinum verba, post imbrem nascitur herba

Пасля віна ‒ слова, пасля дажджу ‒ трава.

После вина ‒ слова, после дождя ‒ трава.

Гл.: Ebrietas et...

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)