экано́міць, ‑млю, ‑міш, ‑міць; незак.

1. што. Разумна расходаваць, эканомна выкарыстоўваць. Святлану на ўсіх сходах у прыклад ставілі — што і рабіць стараецца, нормы перавыконвае, гаруча-змазачныя матэрыялы эканоміць. Місько. Сувязь абарвалася. Павел яшчэ раз праверыў кірунак, адзначыў месца, дзе застаўся карабель, і выключыў ліхтар. Трэба было эканоміць электраэнергію. Шыцік. // Выкарыстоўваць найбольш мэтанакіравана, ашчадна. Эканоміць кожную мінуту рабочага часу. □ Быў аддадзены загад дыверсійным групам эканоміць тол. Усе адчувалі — рыхтуецца нейкая вялікая аперацыя. Дзенісевіч.

2. Максімальна скарачаць выдаткі. Эканоміць на матэрыялах. □ Білеты былі вельмі дарагія і пасля прыходзілася моцна эканоміць, сядзець на хлебе і вадзе. Арабей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

szarpnąć się

зак.

1. тузануцца;

2. замануцца; адважыцца; наважыцца; дазволіць сабе што;

szarpnąć się na duży wydatek разм. адважыцца на вялікія выдаткі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ponosić

ponosi|ć

незак. несці, цярпець;

~ć straty — цярпець (несці) страты;

~ć wydatki — несці выдаткі;

dokąd go ponosić? разм. куды яго нясе?

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

contingent

[kənˈtɪndʒənt]

1.

adj.

непрадба́чаны

contingent expenses — непрадба́чаныя, магчы́мыя выда́ткі

contingent meeting — непрадба́чанае пасе́джаньне

2.

n.

1) кантынге́нт -у m. (во́йска, рабо́чае сі́лы)

2) пададдзе́л -у m.

3) ча́стка спа́дчыны

4) нечака́насьць f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

сабеко́шт м. эк. Sélbstkostenpreis m -es, -e, Sélbstkosten pl, Gestéhungskosten pl; Hérstellungskosten pl, Hérstellungspreis m (выдаткі вытворчасці);

паніжэ́нне сабеко́шту die Sénkung der Sélbstkosten, Sélbstkostensenkung f -, -en;

па цане́, ніжэ́йшай за сабеко́шт únter dem Sélbstkostenpreis

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кішэ́нь і кішэ́ня, -і, мн. -і, -ей і -яў, ж.

1. Частка адзення (штаноў, паліто, пінжака) у форме прышытага або ўшытага мяшочка для дробных рэчаў.

Сукенка з кішэнямі.

Ушыць кішэні.

2. Асобнае аддзяленне ў партфелі, чамадане і пад.

К. у гаспадарчай сумцы.

3. Паглыбленне, выемка (спец.).

К. тоўстай кішкі.

◊

Біць па кішэні — уводзіць у выдаткі.

За словам у кішэнь не лазіць — быць знаходлівым, дасціпным у размовах.

Класці сабе ў кішэнь — прысвойваць чужыя грошы.

Набіць кішэнь — нажыцца.

Не па кішэні каму — надта дорага.

Пустыя кішэні ў каго — няма грошай.

|| памянш. кішэ́нька, -і, ДМ -ньцы, мн. -і, -нек (да 1 і 2 знач.).

|| прым. кішэ́нны, -ая, -ае.

Кішэнныя грошы.

Кішэнныя расходы.

К. злодзей.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

stint

[stɪnt]

1.

v.t.

ураза́ць (напр. выда́ткі); зьмянша́ць; абмяжо́ўваць

2.

v.i.

1) ашчаджа́ць

2) абыхо́дзіцца малы́м

3.

n.

1) мяжа́ f., абмежава́ньне n.

He gives without stint — Ён дае́ без канца́

2) прыдзе́леная рабо́та

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

charge​1 [tʃɑ:dʒ] n.

1. пла́та; цана́; выда́ткі, расхо́ды

2. абавя́зак; адка́знасць; апе́ка, апекава́нне; нагля́д;

be in charge of не́сці адка́знасць; адка́зваць (за што-н. або каго-н.)

3. гадава́нец; гадава́нка; выхава́нец; выхава́нка

4. абвінава́чанне;

arrest on a charge of murder/theft арыштава́ць па абвінава́чанні ў забо́йстве/крадзяжы́

5. ата́ка

6. зара́д

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

судо́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да суда. Судовыя органы. Судовы прыгавор. Судовы выканаўца. □ І раптам пачуўся гучны голас: — Устаць! Суд ідзе! Гэта выгукнуў судовы прыстаў. Колас. // Які падлягае нагляду, распараджэнню суда. Усе ўжо ведалі, што да судовай адказнасці прыцягваюць прараба Нядаўняга. Дадзіёмаў. Зрэшты, не паспеў Максім Танк выйсці на волю, як на яго завялі новую судовую справу. Бугаёў.

2. Які мае адносіны да судаводства. Судовы працэс. Судовы разбор. Судовыя выдаткі. // У складзе назваў рада дысцыпліну якія адыгрываюць дапаможную ролю пры судзе і следстве. Судовая медыцына. Судовая хімія.

•••

Спаборны судовы працэс гл. працэс.

Судовы выканаўца гл. выканаўца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

maintenance

[ˈmeɪntənəns]

n.

1) захо́ўваньне n.

Maintenance of quiet is essential in a hospital — У шпіталі́ неабхо́дна захо́ўваць цішыню

2) утрыма́ньне n., сро́дкі для існава́ньня, жыцьця́; выда́ткі pl. (дзяржа́вы)

3) до́гляд -у m.; тэхні́чнае абслуго́ўваньне, рамо́нт

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)