назе́мны в разн. знач. назе́мный;

~ная чыгу́нка — назе́мная желе́зная доро́га;

~ныя во́йскі — назе́мные войска́;

раке́ты ~нага базі́равання — раке́ты назе́много бази́рования

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

conscript

[kənˈskrɪpt]

1.

v.t.

1) набіра́ць (у во́йска)

2) канфіскава́ць (для дзяржа́ўнага ўжы́тку)

2.

adj.

прызва́ны (у во́йска)

3. [ˈkɑ:nskrɪpt]

n.

прызыўні́к -а́ m., прызыўны́ -о́га m.; навабра́нец -ца, рэ́крут -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

zaciąg, ~u

м. набор; вярбоўка; прызыў;

zaciąg do wojska — набор у войска

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

кавале́рыя

(фр. cavalerie)

конніца, коннае войска;

лёгкая к. — конніца з лёгкаўзброеных воінаў;

цяжкая к. — конніца з цяжкаўзброеных воінаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

регуля́рный в разн. знач. рэгуля́рны;

регуля́рный дохо́д рэгуля́рны дахо́д;

регуля́рная доста́вка газе́т рэгуля́рная даста́ўка газе́т;

регуля́рные войска́ рэгуля́рныя во́йскі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

пограни́чный паграні́чны, паме́жны, суме́жны;

пограни́чная полоса́ паграні́чная (паме́жная, суме́жная) паласа́;

пограни́чный пост паграні́чны пост;

пограни́чные войска́ паграні́чныя (паме́жныя) во́йскі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Ар’ерга́рд ’частка войска ззаду асноўных сіл’ (БРС). З рус. арьергард (Крукоўскі, Уплыў, 82), якое ў Пятроўскую эпоху запазычана з франц. arrière‑garde (Шанскі, 1, А, 157; Фасмер, 1, 92). На французскую крыніцу беларускага слова ўказвалі БМ, 43–44; Юрігелевіч, 130.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прызва́цца, ‑завуся, ‑завешся, ‑завецца; ‑завёмся, ‑завяцеся; зак.

Разм. Пайсці ў армію па прызыву. І Ігнась падаваўся далей на ўсход, каб усё ж прызвацца ў войска. Гурскі. — А чаму табе, браце, у Мінскім ваенкамаце Не прызвацца было?.. Куляшоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чо́ха, ‑і, ДМ чосе, ж.

Верхняе мужчынскае адзенне каўказцаў, падобнае да чаркескі, але са стаячым каўняром і рукавамі да локця. Сагнуўся нават рог аленя, Дзе чохі доўгія вісяць. Усё сышлося пакаленне Шалеў ў войска выпраўляць. Калачынскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кавале́рыя, ‑і, ж.

Конніца, коннае войска. [Старшыня] служыў у кавалерыі, прывык хадзіць за канём і ўмеў хадзіць. Колас.

•••

Лёгкая кавалерыя — конніца з лёгкаўзброеных воінаў на спецыяльна падабраных быстраходных конях.

Цяжкая кавалерыя — конніца з цяжкаўзброеных воінаў на спецыяльна падабраных конях.

[Фр. cavalerie.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)