a letter of credence рэкамендацы́йнае пісьмо́/рэкамендацы́йны ліст;
find credence карыста́цца даве́рам;
give credence to smb. аказа́ць даве́р’е каму́-н.;
refuse credence адмо́віць у даве́р’і/даве́ры
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
паштальён, ‑а, м.
Паштовы служачы, які разносіць карэспандэнцыю адрасатам. Як і звычайна, пошту .. [Хадкевічу] прынесла — самога яго ніколі паштальён не мог застаць дома — Вера.Васілевіч.Амаль у кожны двор, у кожную калгасную хату заходзіць паштальён Алена Аляксандраўна Цярэшка.Бялевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Gláuben
m -s, -
1) ве́ра, даве́р’е, даве́р
j-m ~ schénken — ве́рыць, давяра́ць каму́-н.
auf Treu und ~ — сумле́нна
für séinen ~ éinstehen* — пастая́ць за свае́ перакана́нні
~ fínden* — набы́ць даве́р
den ~ an etw. (A) verlíeren* — стра́ціць ве́ру ў што-н.
sich um állen ~ bríngen* — стра́ціць уся́кае даве́р’е, дыскрэдытава́ць сябе́
2) ве́ра, ве́раванне
der chrístliche ~ — хрысціцнская ве́ра [рэлі́гія]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
гумо́р, ‑у, м.
Душэўны стан, настрой. Марынка адразу заўважыла, што Вера не ў гуморы і таму ўвесь час маўчыць, нават не азірнецца.Шыцік.Дырэктар быў у добрым гуморы — сход прайшоў так, як ён і разлічваў, без бурных размоў.Хадкевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
медыцы́на, ‑ы, ж.
1. Сукупнасць навук аб хваробах, іх лячэнні і прафілактыцы. Касмічная медыцына. □ [Падацюк:] — Вера была санітаркай у партызанах, медсястрой, бачыла работу ўрачоў, палюбіла медыцыну.Дуброўскі.
2.Разм. Пра медыцынскага работніка, урача. [Косця] з дакорам кідаў .. [Надзі]: — Эх ты, медыцына!Лынькоў.
[Лац. medicina.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
палірава́ны, ‑ая, ‑ае.
1.Дзеепрым.зал.пр.ад паліраваць.
2.узнач.прым. Які адпаліраваўся, гладкі, з люстраным бляскам. На паліраванай паверхні машыны гулялі сонечныя зайчыкі.Сабаленка.Вера Андрэеўна ходзіць па пакой, перацірае белай анучкаю.. чыстую паліраваную мэблю.Арабей.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Няўро́кам: nie uròkam albo nie ŭròkam kàżuczy (Пятк. 2), не урокам сказаць (Нас.), няўрокам сказана (полац., Нар. лекс.) — гаворыцца, калі што-небудзь хваляць; сюды ж таксама няўрошны: каб короўки моло́шны, а тиляти няўрошны (Рам.) — якога цяжка ўракці; параўн. славац.neúrekom ’каб не зракці’, neúročny ’прыгожы, здаровы, добра выглядаючы’, укр.невро́чливий, неврі́кливий ’які не хварэе ад урокаў’, рус.неуро́чливый ’тс’. Да урок, урокі (гл.); паводле Махэка₂ (397), існавала вера, што дрэнныя людзі, калдуны, маглі нашкодзіць, хвалячы.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
прыцішэ́ць, ‑эю, ‑эеш, ‑эе; зак.
Разм. Тое, што і прыціхнуць (у 1 знач.). З наступленнем ночы горад прыцішэў. Гоман прыцішэў. □ Вера прыцішэла і амаль не ўтыкалася ў гутарку.Зарэцкі.Костусь асеў і прыцішэў у тыя дні, хадзіў сам не свой.Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ро́ды, ‑аў; адз.няма.
Фізіялагічны працэс выхаду плода з цела маці. Прымаць роды. □ У калгасніцы з суседняй вёскі былі цяжкія роды, і Вера ўсю ноч змагалася за жыццё маці і дзіця.Корбан.Першы раз пасля родаў Маша выйшла ў поле.Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
упалява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак., каго-што.
Здабыць у час палявання. [Марушэвіч:] — Пашанцавала нам тут неяк за адзін дзень упаляваць трох лісіц.Машара.//перан.Разм. Атрымаць, здабыць што‑н. [Рыбін:] — Дзякую, Вера Ігнатаўна, мы, здаецца, на добрай дарозе... Нешта, відаць, упалюем.Пестрак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)