Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
aegis
[ˈi:dʒɪs]
n.
1) Greek Myth. эгі́да f. (шчыт Зэ́ўса або́ Атэ́ны)
2) ахо́ваf.
the aegis of the law — пра́ўная ахо́ва
3) засту́пніцтва, кіраўні́цтва, апяку́нства n.; эгі́да f.
a conference under the aegis of the United Nations — канфэрэ́нцыя пад эгі́дай Аб’е́днаных На́цыяў
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Ва́рта ’варта, ахова’ (КЭС, лаг.; БРС, Яруш., Гарэц., Бесар., Сцяшк., Мядзв., Шпіл., Нас., Шат., Касп., Бяльк.). Ст.-бел.варта ’варта, каравул’ (з XVI ст.; Булыка, Запазыч.). Рус.дыял. (смал.) ва́рта, укр.ва́рта. Запазычанне з польск.warta (Булыка, Запазыч., 57), а гэта з ням.Warte ’тс’. Параўн. і чэш.varta ’тс’ (< ням.) (Махэк₂, 678; Кюнэ, Poln., 113).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
аванга́рд
(фр. avant-garde, ад avant = наперадзе + garde ахова)
1) частка войска, якая знаходзіцца ўперадзе галоўных сіл у паходзе і пры наступленні, 2) перан. перадавая частка класа, грамадства.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
АРНІТАЛАГІ́ЧНЫ ЗАКА́ЗНІК,
біялагічны заказнік, асн. мэтай утварэння якога з’яўляецца ахова, захаванне і аднаўленне асобных відаў птушак, іх унікальных згуртаванняў і асяроддзя пражывання. На Беларусі 2 арніталагічныя заказнікі мясц. значэння: Дымаўшчына ў Віцебскім і Езярышчанскі ў Гарадоцкім р-нах Віцебскай вобл.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
guard1[gɑ:d]n.
1. вартавы́
2. ва́рта, ахо́ва;
be on guard быць/стая́ць на ва́рце, вартава́ць;
a guard of honour ганаро́вая ва́рта;
the President’s armed guard узбро́еная ахо́ва прэзідэ́нта
3.pl.the Guards гва́рдыя
4.BrE канду́ктар (у цягніку)
5.sport абараня́льная сто́йка (у боксе)
♦
be on one’s guard быць пі́льным/асцяро́жным;
be off one’s guard быць непадрыхтава́ным (да нападу і іншых нечаканасцей);
catch smb. off his guard заста́ць каго́-н. зняна́цку
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Ахра́на ’варта’ (Бяльк.), ахранка, ахраннік (БРС). Запазычана з рус.охрана, охранка, охранник (адносна апошніх двух гл. Крукоўскі, Уплыў, 48), што ў сваю чаргу ад ц.-слав.хранити, параўн. адпаведныя ўсходнеславянскія формы ахарона (укр.охорона, рус.охорона) ’ахова’, хараніць (укр.хоронити, рус.хоронить) ’хаваць’, якія ўзыходзяць да прасл.*xorna, *xorniti. Рус. няпоўнагалосныя формы разглядаюцца як «неаславянізмы», узнікшыя пад польскім уплывам, Кохман, Зб. Бархудараву, 194.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
варта, ахова / пры суправаджэнні: канвой / для назірання: дазор, патруль, пост, пікет
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
ва́рта
(польск. warta, ад ням. Warte)
1) ахова, каравул (напр. паставіць варту);
2) вартаванне, абавязкі па ахове чаго-н. (напр. заступіць на варту).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
defence[dɪˈfens]n.BrE
1. абаро́на (у розных знач.); ахо́ва;
the defence industry абаро́нная прамысло́васць;
the Ministry of Defence Міністэ́рства абаро́ны (у Вялікабрытаніі);
the Department of Defense Міністэ́рства абаро́ны (у ЗША)
2. (звыч.pl.) умацава́нні (абарончыя)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)