агру́мавы

(ад іт. agrume = цытрусавыя);

а. алей — алей, атрыманы з апельсінавых і лімонных скурак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

бе́рклій

(англ. Berkeley = назва горада ў Каліфорніі)

штучна атрыманы радыеактыўны хімічны элемент сям. актыноідаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

рэнтгенагра́ма

(ад рэнтгена- + -грама)

адбітак на фотапласцінцы або плёнцы, атрыманы пры дапамозе рэнтгенаўскіх прамянёў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

АПО́ЛАК,

піламатэрыял, атрыманы з бакавой часткі бервяна. Калі пукаты бок аполка не прапілаваны ці прапілаваны менш як на ½ даўжыні, аполак наз. гарбельным, прапілаваны больш як на ½ — дашчаным. Аполкі ідуць на выраб буд. рыштаванняў, апалубкі, мацавання горных выпрацовак і г.д.

т. 1, с. 431

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

сінтэзава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад сінтэзаваць.

2. у знач. прым. Утвораны шляхам сінтэзу (у 1 знач.); абагульнены. Сінтэзаваны вобраз.

3. у знач. прым. Атрыманы шляхам сінтэзу (у 2 знач.). Сінтэзаваны вуглевадарод.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крэк

(англ. crack)

1) наркотык, атрыманы сінтэтычным шляхам;

2) скура, якая прайшла спецыяльную тэрмаапрацоўку і мае зярністую структуру.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

астранегаты́ў

(ад астра- + негатыў)

фатаграфічны адбітак зорнага неба, атрыманы пры дапамозе астрографа або іншага тэлескопа.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

бето́н

(фр. béton)

будаўнічы матэрыял, атрыманы з сумесі рашчыненай цэментнай масы з пяском і шчэбенем.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пачу́лі, ‑яў; адз. няма.

1. Невялікая трапічная расліна сямейства губакветных з пахучымі лісцямі і галінамі, якая цвіце дробнымі белымі або фіялетавымі кветкамі.

2. Эфірны алей з вельмі моцным пахам, атрыманы з лісцяў і галін гэтай расліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тра́ўлены ​1, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад травіць ​1.

2. у знач. прым. Апрацаваны траўленнем або атрыманы ў выніку траўлення. Траўленае срэбра. Траўлены ўзор.

тра́ўлены ​2, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад травіць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)