сінтэзава́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад сінтэзаваць.
2. у знач. прым. Утвораны шляхам сінтэзу (у 1 знач.); абагульнены. Сінтэзаваны вобраз.
3. у знач. прым. Атрыманы шляхам сінтэзу (у 2 знач.). Сінтэзаваны вуглевадарод.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)