wymordować się

зак. перабіць, вынішчыць адно аднаго

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

збры́дзець сов., разг. надое́сть, опроти́веть; прие́сться;

~дала паўтара́ць адно́ і то́е ж — надое́ло (опроти́вело) повторя́ть одно́ и то же

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

harp​2 [hɑ:p] v.

1. ігра́ць на а́рфе

2. (on/upon) гавары́ць, бубні́ць адно́ і то́е ж

harp on [hɑ:pˈɒn] phr. v. шмат гавары́ць; балбата́ць няспы́нна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

аб’ядна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

1. Утварыць адно цэлае з асобных частак, адзінак. Аб’яднаць два прадпрыемствы ў адно.

2. Згуртаваць, дасягнуць аднадушнасці. Аб’яднаць намаганні для вырашэння важнай навуковай праблемы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ой і ой-ой-о́й, выкл.

1. Выражае спалох, здзіўленне, боль.

2. Узмацняе слова, да якога прымыкае адно або разам з займеннымі словамі «як», «які» (разм.).

Жылося ой як цяжка.

Нялёгка было, ой нялёгка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

падла́дзіць, -ла́джу, -ла́дзіш, -ла́дзіць; -ла́джаны; зак., што.

1. Падагнаць адно да другога.

П. вось да калёс.

2. Падрамантаваць.

П. боты.

3. Настроіць музычны інструмент на пэўны лад.

П. балалайку.

|| незак. падла́джваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пазго́ртваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

1. Згарнуць усё, многае.

П. хусткі.

2. Зрабіць скручваннем многа чаго-н. (разм.).

П. папяросы.

3. Згортваючы, сабраць у адно месца ўсё, многае.

П. збожжа ў кучу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

аб’ядна́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак.

1. Утварыць адно цэлае, злучыцца.

А. ў саюз жанчын.

2. Згуртавацца.

А. ў барацьбе за мір.

|| незак. аб’ядно́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. аб’ядно́ўванне, -я, н. і аб’ядна́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

супярэ́чыць, -чу, -чыш, -чыць; незак.

1. каму. Пярэчыць, не згаджаючыся з кім-н.

С. бацьку.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.), чаму. Не адпавядаць, маючы ў сабе супярэчнасці.

Паказанні сведак супярэчылі адно аднаму.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Адно́ш ’і, і сапраўды’ (Кліх) да адно ж.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)