акварыумі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Той, хто разводзіць акварыумных рыб. Таварыства акварыумістаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апява́льнік, ‑а, м.

Той, хто ўслаўляе, славіць каго‑, што‑н. (пра паэтаў).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аб’я́ўнік, ‑а, м.

Той, хто аб’яўляе што‑н.; асоба, якая дае аб’яву.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аднаве́рац, ‑рца, м.

Чалавек той жа веры, што і другі або другія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аднаклу́бнік, ‑а, м.

Той, хто належыць да таго ж спартыўнага клуба, аб’яднання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аднапляме́ннік, ‑а, м.

Той, хто належыць да аднаго з кім‑н. племя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абнаві́цель, ‑я, м.

Той, хто што‑н. абнаўляе, уносіць што‑н. новае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жуі́р, ‑а, м.

Уст. Той, хто шукае ў жыцці толькі асалоды, уцехі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заво́чнік, ‑а, м.

Той, хто вучыцца па сістэме завочнага навучання. Студэнт-завочнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зага́дчык, ‑а, м.

Той, хто загадвае, кіруе чым‑н. Загадчык малочнатаварнай фермы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)