Тагды́ ’тады; часам, калі-нікалі’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Тагды́ ’тады; часам, калі-нікалі’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
there
1) там, та́мака
2) туды́
3) тут, у гэ́тым
4) (з is, are) ёсьць, тут ёсьць
5) вось
то́е ме́сца
ну!
•
- all there
- Here you are!
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
разрази́ться
1. (проявиться с силой) вы́бухнуць; (грянуть) гры́мнуць; (подняться) узня́цца;
бу́ря разрази́лась бу́ра ўзняла́ся;
ту́чка разрази́лась дождём з хма́ркі лі́нуў дождж;
война́ разрази́лась вайна́ вы́бухнула;
2. (смехом, бранью
разрази́ться прокля́тиями пача́ць пракліна́ць, пача́ць сы́паць праклёны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
цель
1. (мишень) цэль,
стрельба́ по закры́тым це́лям стральба́ па закры́тых цэ́лях;
2.
име́ть це́лью мець на мэ́це;
ста́вить себе́ (задава́ться) це́лью ста́віць сабе́ за мэ́ту;
с це́лью з мэ́тай;
в це́лях у мэ́тах (для
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
напа́сці, -паду́, -падзе́ш, -падзе́; -падзём, -падзяце́, -паду́ць; напа́ў, -па́ла; -падзі́;
1. Кінуцца на каго-, што
2. Рэзка, адмоўна выступіць супраць каго-, чаго
3. 3 прагнасцю пачаць што
4. Выпадкова натрапіць на што
5. Раптоўна ахапіць, з’явіцца (пра душэўны або фізічны стан).
Не на
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
патро́н2
(
1) багатая, уплывовая асоба ў Стараж. Рыме, якая брала пад сваю апеку бедных або непаўнапраўных грамадзян (кліентаў 1);
2) гаспадар фірмы, прадпрыемства, а таксама непасрэдны начальнік у адносінах да падначаленых у многіх краінах;
3) святы, які лічыцца заступнікам і апекуном
4)
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
Cujus regio, ejus lingua
Чыя краіна,
Чья страна, того и язык.
Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)
Cujus regio, ejus religio*
Чыя вобласць,
Чья область, того и вера.
* Принцип, устаноўлены ў 1555 г. у выніку Аўгсбургскага міру.
Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)
све́дка, ‑і,
1. Той, хто непасрэдна прысутнічаў пры якім‑н. здарэнні, падзеі.
2. Асоба, якая выклікаецца ў суд, каб даць паказанні пра вядомыя ёй абставіны па справе.
3. Асоба, якая прысутнічае пры чым‑н. для афіцыйнага пасведчання сапраўднасці ці правільнасці
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нако́лькі,
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)