зрысо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. зрысоўваць — зрысаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зрэ́джванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. зрэджваць — зрэдзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заблы́тванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. заблытваць — заблытаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забруко́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. забрукоўваць — забрукаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забудо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. забудоўваць — забудаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забяга́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. забягаць — забегчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заваёўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. заваёўваць — заваяваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

завастрэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. завастраць — завастрыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

завёрстванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. завёрстваць — завярстаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

завіва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. завіваць — завіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)