фальшы́васць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць фальшывага. [Лабановіч] адчувае фальшывасць свайго становішча, але хоча паспрачацца з суседкаю. Колас.

2. Тое, што і фальш (у 1, 2 знач.). Не даць Сябе самога выкрасці, У пахвальбе фальшывасць разгадаць. І. Калеснік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

niestosownie

недарэчы; не да месца; неналежным чынам; неналежна;

zachowywać się niestosownie — паводзіць (трымаць) сябе неналежна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

obycie

н.

1. уменне; вопыт; спрактыкаванасць; знаёмства з чым;

2. добрыя манеры, уменне трымаць сябе

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

swojsko

звыкла; нязмушана; вольна;

brzmieć swojsko — гучаць звыкла;

czuć się swojsko — адчуваць сябе нязмушана (вольна)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

kac

м. разм. пахмелле; бадун;

mieć ~a разм. кепска адчуваць сябе з пахмелля (з бадуна)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

samopoczucie

н. самаадчуванне;

mieć dobre (złe) samopoczucie — мець добрае (дрэннае) самаадчуванне; адчуваць сябе добра (дрэнна)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

pasować się

I незак. іран. na kogo

абвяшчаць, лічыць сябе кім

II незак. уст.

змагацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

popisywać się

незак. адзначацца, вылучацца, вызначацца, праслаўляцца, паказваць (праяўляць) сябе;

popisywać się talentem — вылучацца талентам

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

fatalnie

фатальна; жахліва;

fatalnie się składa — усё ідзе жахліва;

czuć się fatalnie — адчуваць сябе жахліва

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дына́стыя

(фр. dynastie, ад гр. dynasteia = панаванне)

1) рад манархаў з аднаго і таго ж роду, якія паслядоўна змянялі адзін аднаго на троне;

2) перан. прадстаўнікі некалькіх пакаленняў аднаго роду, якія прысвяцілі сябе пэўнай галіне дзейнасці (напр. д. будаўнікоў).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)