скляпа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і скляплю́, скле́плеш, скле́пле; -па́й; -па́ны;
Злучыць
||
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
скляпа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і скляплю́, скле́плеш, скле́пле; -па́й; -па́ны;
Злучыць
||
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
ствары́цца, 1 і 2
1. Утварыцца, узнікнуць.
2. Арганізавацца, пачаць дзейнічаць (пра якую
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
токапрыёмнік, -а,
1. Прылада,
2. Назва розных прыбораў, у якіх адбываецца ператварэнне электрычнай энергіі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
халіфа́т, -а,
1. Сістэма мусульманскага феадальнага кіравання,
2.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
я́сень, -я і -ю,
1. -я. Высокае дрэва сямейства маслінавых з перыстым лісцем і цвёрдай драўнінай, якая выкарыстоўваецца
2. -ю. Драўніна гэтага дрэва.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
застава́цца, ‑стаюся, ‑стаешся, ‑стаецца; ‑стаёмся, ‑стаяцеся.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зво́днік, ‑а,
Той, хто займаецца зводніцтвам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
звышправадні́к, ‑а,
Метал або сплаў, які мае ўласцівасць
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
жыладдзе́л, ‑а,
Аддзел
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
геліягравю́ра, ‑ы.
Спосаб узнаўлення малюнка,
[Ад грэч. hēlios — сонца і § gráphō — пішу.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)