стрэптаміцы́н, ‑у, м.

Антыбіётык, які выкарыстоўваецца пры лячэнні туберкулёзу, пнеўманіі і некаторых іншых захворванняў.

[Ад грэч. streptos — ланцужок і mykēs — грыб.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)