Важка́цца ’вагацца, сумнявацца’ (Нас.). Да вага. Параўн. важгацца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Важні́чае ’пошліна за ўзважванне’ (Нас.). Да важнічы (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Абеца́дла ’азбука’ (Нас.) < польск. abecadło (Кюнэ, Poln., 39).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Абшпа́рыць ’зняць скуру, біць, хвастаць (пра дождж)’ (Нас.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Абшчо́тавацца ’зрабіць памылку пры падліках’ (Нас.) < рус. обсчитаться.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Адпра́ва ’царкоўная служба’ (Касп., Нас.) да правіць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Адшчы́кнуць ’адарваць плод’ (Шат., Касп., Нас.). Гл. шчыкаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пераме́шківаць ’часова жыць’ (Нас.). З польск. przemieszkiwać ’кватараваць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Перанараві́ць ’перачакаць’ (Нас.). Да пера- і нораў (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прадпако́й ’пярэдняя’ (Яруш., Нас.). З польск. przedpokój ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)