Verbum

чалабі́тчык, ‑а, м.

Гіст. Той, хто звяртаецца з чалабітнай; прасіцель, ісцец.

чалавекалюбі́вы, ‑ая, ‑ае.

Кніжн. Той, хто любіць людзей, прасякнуты чалавекалюбствам; гуманны.

шаба́шнік, ‑а, м.

Разм. Той, хто падраджаецца на прыватныя выгадныя заработкі.

шу́бнік, ‑а, м.

Уст. Той, хто займаецца шыццём шуб, кажухоў, паўкажушкаў.

экле́ктык, ‑а, м.

Той, хто схільны да эклектызму, каму ўласцівы эклектызм.

ястрабя́тнік, ‑а, м.

Той, хто займаецца паляваннем з дапамогаю прыручаных ястрабаў.

паша́на, ‑ы, ж.

Павага, якая аказваецца каму‑н. грамадствам, людзьмі. У тоне Сцепкавага адказу была мяккасць і пашана да стрэлачніка, што таму вельмі спадабалася. Колас. Пра старажылаў гавораць з любоўю: той пражыў тут пятнаццаць гадоў, той дваццаць, а той дваццаць пяць — такому чэсць, хвала і пашана. Скрыган.

•••

(Не) у пашане (быць) — (не) карыстацца павагай.

бато́г, батага, м.; мн. батагі, ‑оў.

Уст. Палка, якая даўней прымянялася для цялеснай кары. Лёс аднолькава нас адзначаў, Але Муж — не той, хто не знаў батагоў, А той, хто пад імі маўчаў. Караткевіч.

лаве́ц, лаўца, м.

Той, хто стала займаецца лоўляй каго‑, чаго‑н. як промыслам. Лаўцы малюскаў. □ На лаўца і звер бяжыць. Прыказка. // Той, хто ловіць каго‑, што‑н. Зрабіўся я лаўцом сваіх надзей. Гурло.

парашуты́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Той, хто займаецца парашутызмам. Школа парашутыстаў. // Той, хто скача з парашутам. Бацька падышоў да камандзіра і сказаў яму, што каля аўтастрады заселі фашысцкія парашутысты і абстрэльваюць машыны. Рамановіч.