веласіпе́д, ‑а,
Двух- або трохколая машына для язды, якая прыводзіцца ў рух нагамі.
[Ад вела... і лац. pēs, pedis — нага.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
веласіпе́д, ‑а,
Двух- або трохколая машына для язды, якая прыводзіцца ў рух нагамі.
[Ад вела... і лац. pēs, pedis — нага.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
асае́д, ‑а,
Драпежная птушка сямейства ястрабіных, якая жывіцца пераважна насякомымі, у прыватнасці восамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ветрало́м, ‑у,
Дрэвы, паваленыя ветрам; буралом.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
альдэгі́ды, ‑аў;
Арганічныя злучэнні, якія з’яўляюцца прадуктамі няпоўнага акіслення спірту.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
апо́лкавы, ‑ая, ‑ае.
Зроблены з аполкаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
жаўталі́сты, ‑ая, ‑ае.
З жоўтым лісцем.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кавалерга́рд, ‑а,
У царскай арміі — салдат або афіцэр асобага палка гвардзейскай цяжкай кавалерыі.
[Ад фр. cavalier — коннік і garde — варта, ахова.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
казлабаро́д, ‑у,
Двух- або шматгадовая травяністая расліна сямейства складанакветных пераважна з жоўтымі кветкамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
карбі́д, ‑у,
Злучэнне металу і некаторых металоідаў з вугляродам.
[Ад лац. carbo — вугаль і грэч. eidos — від.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
касмадро́м, ‑а,
Тэрыторыя з комплексам спецыяльных збудаванняў,
[Ад грэч. kósmos — Сусвет і drómos — месца для бегу, бег.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)