Verbum

вы́шчарбіць, -блю, -біш, -біць; -блены; зак., што.

Нарабіць шчарбін на чым-н., вызубіць.

В. лязо сякеры.

|| незак. вышчарбля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е і вышчэ́рбліваць, -аю, -аеш, -ае.

вяршы́цель, -я, мн. -і, -яў, м. (кніжн.).

Той, хто вяршыць што-н., распараджаецца чым-н.

В. лёсу.

|| ж. вяршы́целька, -і, ДМ -льцы, мн. -і, -лек.

ганары́цца, -ру́ся, -ры́шся, -ры́цца; -ры́мся, -ры́цеся, -ра́цца; незак.

1. кім-чым і са злуч. «што». Адчуваць гонар (у 1 знач.).

Г. сынам.

2. Быць ганарыстым; задавацца.

ахрысці́ць, ахрышчу́, ахры́сціш, ахры́сціць; ахры́шчаны; зак., каго-што.

1. гл. хрысціць.

2. кім-чым. Тое, што і абазваць (разм., жарт.).

За доўгі нос яго ахрысцілі насачом.

абмуро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, ж. (спец.).

1. гл. абмураваць.

2. Тое, чым што-н. абмуравана.

Цагляная а. катла.

|| прым. абмуро́вачны, -ая, -ае (да 2 знач.).

адбры́ць, -ры́ю, -ры́еш, -ры́е; -ры́ты; зак., каго-што (разм.).

Рэзка або абразліва адказаць каму-н., адмаўляючы ў чым-н. або лаячыся.

|| незак. адбрыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

абдра́паць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што (разм.).

Нанесці, зрабіць драпіну (многа драпін) на чым-н.

А. ногі ў лесе.

|| незак. абдра́пваць, -аю, -аеш, -ае.

ква́піцца, -плюся, -пішся, -піцца; незак., на каго-што.

Пасягаць на што-н., мець жаданне завалодаць чым-н.

К. на чужое дабро.

|| зак. паква́піцца, -плюся, -пішся, -піцца.

по́ласць, -і, мн. -і, -ей, ж.

У жывёльным арганізме: прастора, парожняя або запоўненая чым-н., абмежаваная ўнутранымі паверхнямі сценак цела.

Брушная п.

|| прым. по́ласцевы, -ая, -ае.

по́меж.

1. прысл. Поруч, побач.

Ісці п.

2. прыназ. з Т (у спалуч. з прыназ. «з»). Поруч, побач з кім-, чым-н.

Стаяць п. з бацькам.