пааскуба́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны і пааску́бваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак.

1. каго (што). Аскубваючы, ачысціць ад пер’я.

П. курэй.

2. што. Абраўнаваць граблямі ўсё, многае.

П. вазы з саломай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

панакіда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны і панакі́дваць, -аю, -аеш, -ае, -аны; зак.

1. чаго. Накідаць многа чаго-н.

П. смецця на падлогу.

2. што. Накінуць, уздзець адно за другім усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паскрэ́бці, -рабу́, -рабе́ш, -рабе́; -рабём, -рабяце́, -рабу́ць; -ро́б, -рэ́бла і -рабла́; -рабі́; -рэ́бены; зак.

1. што. Аскрэбці ўсё, многае.

П. ўсю моркву.

2. каго-што і без дап. Скрэбці некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перагры́зці, -зу́, -зе́ш, -зе́; -зём, -зяце́, -зу́ць; -ы́з, -зла; -зі; -зены; зак., каго-што.

1. Грызучы, раздзяліць на дзве часткі.

П. вяроўку.

2. Пагрызці ўсё, многае.

|| незак. перагрыза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перачаса́ць², -чашу́, -чэ́шаш, -чэ́ша; -чашы́; -часа́ны іэ́саны; зак., што.

1. Абчасаць, пачасаць усё, многае.

П. усё бярвенне.

2. Абчасаць нанава.

П. дошку.

|| незак. перачэ́сваць, -аю, -аеш, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пазаве́йваць, ‑ае; зак., што.

Завеяць, засыпаць усё, многае. Снег пазавейваў дарогі. Пазавейвала хаты пяском.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазагаро́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Загарадзіць усё, многае. Пазагароджваць сады. Пазагараджваць дарогі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазаму́рзваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Замурзаць усё, многае або ўсіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазастыва́ць, ‑ае; зак.

Застыць — пра ўсё, многае або ўсіх, многіх. Халадзец пазастываў у талерках.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазашмо́ргваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Зашмаргнуць, зацягнуць усё, многае. Пазашморгваць вузлы. Пазашморгваць кісеты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)