напу́льснік, ‑а,
Павязка, якая накладваецца на тое
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
напу́льснік, ‑а,
Павязка, якая накладваецца на тое
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
піяні́сіма,
1.
2.
[Іт. pianissimo.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
плацэ́нта, ‑ы,
Орган у цяжарнай жанчыны або самкі млекакормячых, пры дапамозе якога ажыццяўляецца сувязь плода і матчынага арганізма; дзіцячае
[Лац. placenta.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыкле́цце, ‑я,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рандэву́,
1.
2.
[Фр. render-vous — з’явіцца.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
расканспірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе;
Раскрыць, зрабіць вядомай канспірацыю.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ро́схрыст, ‑у,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
саля́рый, ‑я,
Спецыяльна абсталяванае
[Лац. solarium.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
свіль, ‑і,
1. Пакручастае, хвалепадобнае размяшчэнне валокнаў у драўніне.
2. Хвалістая праслойка, палоска ў шкле, кераміцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
скол, ‑у,
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)