арыгіна́льнічанне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. арыгінальнічаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асаджэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. асадзіць ​4.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асво́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. асвойваць — асвоіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аскраба́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. аскрабаць — аскрэбці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аскрэ́бванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. аскрэбваць — аскрэбці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аску́бванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. аскубваць — аскубці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асме́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. асмейваць — асмяяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асна́шчванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. аснашчваць — аснасціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асно́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. асноўваць — аснаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асо́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. асочваць — асачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)