possess
[pəˈzes]
v.
1) мець што, вало́даць чым
2) быць ула́сьнікам; вало́даць (маёмасьцю, сі́лай)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
take a beating
а) быць мо́цна пабі́тым (за ка́ру)
б) пане́сьці вялі́кія стра́ты
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
transcend
[trænˈsend]
v.t.
1) перасяга́ць, перахо́дзіць (ме́жы, магчы́масьці)
2) перавыша́ць, пераўзыхо́дзіць
3) быць надзвыча́йным
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
предстоя́щий
1. прич. які́ (што) ма́е быць, які́ (што) паві́нен быць, які́ (што) бу́дзе; які́ (што) ма́е адбы́цца; які́ (што) чака́е (чака́ецца); які́ (што) прадба́чыцца;
предстоя́щие вы́боры вы́бары, які́я (што) ма́юць (паві́нны) быць, які́я (што) бу́дуць, які́я (што) паві́нны адбы́цца;
предстоя́щие ему́ неприя́тности непрые́мнасці, які́я (што) яго́ чака́юць;
предстоя́щее путеше́ствие падаро́жжа, яко́е (што) прадба́чыцца (чака́ецца);
2. прил. (будущий) бу́дучы; (последующий) насту́пны;
предстоя́щая встре́ча уполномо́ченных бу́дучая сустрэ́ча ўпаўнава́жаных;
предстоя́щий сезо́н насту́пны сезо́н;
в предстоя́щем году́ у насту́пным го́дзе.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
responsible
[rɪˈspɑ:nsəbəl]
adj.
1) адка́зны
to be responsible for — быць адка́зным за каго́-што
to be responsible to — быць адка́зным перад кім
2) быць прычы́най чаго́
The bad weather is responsible for the small attendance — Благо́е надво́р’е — прычы́на мало́е наве́двальнасьці
3) го́дны даве́ру, надзе́йны, пэ́ўны
a very responsible position — ве́льмі адка́зная паса́да
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Мане́жыцца ’манернічаць, крыўляцца’ (ТСБМ, Нас.), мане́жыць ’прывучаць, быць пераборлівым у ежы, быць свавольным’ (Нас.), ’балаваць’ (Касп.), манежна ’пястун, пястуха’, манежны ’манерны’ (Нас.), ваўк. манежыць ’выпрошваць’ (Сл. ПЗБ). Укр. маніжитися ’манернічаць’, ’песціцца’, рус. мане́жить ’зазнавацца, фарсіць’, ’песціць, балаваць’, манежный ’манерны, разбалаваны’, ’франтаваты’, польск. manierzyć się (Варш. сл., 2, 877). Кантамінаваная лексема, якая ўзыходзіць да манеж, аформленая пад уплывам манера, манерны і пры ад’ідэацыі нежны.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ветрыцца 1 ’праветрывацца, сушыцца’ (Нас.). Да ветрыць 1 тое ж польск. wietrzyć się ’праветрывацца’; ’падпадаць пад дзеянне свежага паветра’, серб. ве̏трити се ’тс’.
Ветрыцца 2 ’прастуджвацца, асвяжацца’ (Нас.). Да ветрыцца 1.
Ветрыцца 3 ’хадзіць без справы, бадзяцца, швэндацца’ (карэліц., Янк. Мат.). Да дзеяслова ветрыцца 1, у якога павінна было быць таксама значэнне ’знаходзіцца на паветры’ → ’псавацца пад уздзеяннем ветру’ → ’быць ветраным, легкадумным, ветрагонам’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
паві́нен в знач. сказ. до́лжен; обя́зан;
паві́нна быць так — должно́ быть так;
мы паві́нны змага́цца за мір — мы должны́ (обя́заны) боро́ться за мир;
◊ што ві́нен, адда́ць п. — посл. долг платежо́м кра́сен
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
Мушы́на, мушы́нка ’асобная чарка гарэлкі’ (Нікіф., Посл., 2). Да му́ха (гл.). Узнікла з фразеалагізмаў: быць пад мухай, рэзаць (біць, давіць) муху.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Напараджа́ць ’збіраць, рыхтаваць’ (Юрч.). Магчыма, да *параджиць, дзеяслова, які мог быць утвораны ад парадак, парадкаваць пад уплывам нараджаць ’адзяваць, упрыгожваць, рыхтаваць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)