1. (пра вяроўку, вузел) sich áufknoten; áufgehen* vi (s); sich entwírren;
2. (стаць зразумелым) sich klären;
распу́тацца з даўга́міразм aus den Schúlden heráuskommen*, die Schúlden lóswerden
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
скрыві́цца
1. (стаць крывым) krumm wérden, sich bíegen*; sich wérfen* (пакарабаціцца);
2.разм (зрабіць грымасу) sich verzíehen*, sich verzérren;
ён скрыві́ўся ад бо́лю er verzóg das Gesícht vor Schmerz
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
пані́зіцца, ‑ніжуся, ‑нізішся, ‑нізіцца; зак.
1.Стаць, зрабіцца больш нізкім, меншым па вышыні або размясціцца нізка ад паверхні чаго‑н. [Ліда:] — Расліны заняпалі тут таму, што панізіўся ўзровень вады ў глебе.Паслядовіч.// Пагоршыцца, аслабець. Паспяховасць панізілася.
2.(1і2ас.неўжыв.). Паменшыцца (пра ўзровень, ступень, сілу, інтэнсіўнасць чаго‑н.). [Вера:] — Падкормка канчаецца, трэба ж нешта рабіць. А то надоі панізяцца...Асіпенка.
3.(1і2ас.неўжыв.). Стаць цішэйшым (пра голас, гук і пад.). Голас панізіўся да шэпту.// Набыць больш нізкае гучанне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
папяро́к,
1.прысл. Па шырыні; упоперак; проціл. ўздоўж. [Дзед:] Прайшоў я ўздоўж, папярок Беларусь і Літву. Людзей усякіх бачыць прыйшлося.Танк.Тапчу я на ўсходзе дарогі Уздоўж, нацянькі, папярок.Астрэйка.
2.прыназ.зР. Спалучэнне з прыназоўнікам «папярок» выражае прасторавыя адносіны: указвае на напрамак, які адпавядае шырыні чаго‑н. [Шаховіч:] — Як гэта магло здарыцца, што машына апынулася папярок дарогі?Мяжэвіч.
•••
Станавіцца папярок горлагл. станавіцца.
Станавіцца папярок дарогікамугл. станавіцца.
Стаць папярок дарогікамугл.стаць.
Стаяць папярок горлагл. стаяць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
zaniedbać swój wygląd — апусціцца; стаць неахайным
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
przejrzeć
Iзак.
1. прагледзець;
przejrzeć gazety — прагледзець газеты;
2.стаць відушчым; пачаць бачыць
IIзак.
пераспець
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
cienko
тонка;
gdzie cienko tam się rwie — дзе тонка, там і рвецца;
cienko śpiewać — прыціхнуць; стаць згаворлівым
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
вы́бухаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Разм.
1.што. Выліць, высылаць усё адразу. Выбухаць усю ваду.
2. Вырасці, стаць вялікім. [Светлік:] — У два чалавечыя росты выбухалі канапелькі, як лес гулі.Лынькоў.
выбуха́ць, ‑ае.
Незак.да выбухнуць 1.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
асме́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., каго.
Прыдаць каму‑н. смеласці, рашучасці, адвагі. Ты [гусляр] адважыўся мне на сляпы перакор Вызваняці сусветныя грэлі; Платы маю шмат я для такіх непакор, Хто сябе проці мне стаць асмеліў.Купала.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зжу́хнуць, ‑не; зак.
Страціць яркасць, пацямнець, стаць жухлым (пра колеры, фарбы). // Страціць свежасць, пасохнуць (пра лісце, траву). Травы няма: тая, што сям-там узрасла — ..зжухла і зжоўкла. Яно і не дзіва — лета было сухое.Сачанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)