самамаскіро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы; Р мн. ‑ровак; ж.

Маскіроўка сябе з мэтай зрабіцца, стаць непрыкметным для іншых. Самамаскіроўка ворага. // перан. Імкненне паказаць сябе не такім, як ёсць. Яго самамаскіроўка была відаць для ўсіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спаражні́цца, ‑ражнюся, ‑рожнішся, ‑рожніцца; зак.

1. Стаць пустым, вызваліўшыся ад змесціва. Шклянка за шклянкаю — і бутэлька спаражнілася. Сабаленка.

2. Разм. Выдаліць з арганізма рэшткі ператраўленай ежы.

3. Разм. Пазбавіцца ад цяжарнасці шляхам выдалення плода.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

учо́т, ‑у, М учоце, м.

Рэгістрацыя кадраў, устанаўленне іх наяўнасці. Стаць на партыйны ўчот. Зняцца з учоту.

•••

Учот вэксаляў — крэдытная аперацыя ў капіталістычных дзяржавах, якая ўчыняецца шляхам куплі банкам вэксаляў да сканчэння іх тэрміну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ánker

m -s, -

1) цкар

sich vor ~ légen, vor ~ géhen* — стаць на цкар

den ~ líchten — зня́цца з цкара

2) эл. ро́тар

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

распу́тацца разм.

1. (пра вяроўку, вузел) sich áufknoten; áufgehen* vi (s); sich entwírren;

2. (стаць зразумелым) sich klären;

распу́тацца з даўга́мі разм. aus den Schúlden heráuskommen*, die Schúlden lóswerden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

скрыві́цца

1. (стаць крывым) krumm wérden, sich bíegen*; sich wérfen* (пакарабаціцца);

2. разм. (зрабіць грымасу) sich verzíehen*, sich verzérren;

ён скрыві́ўся ад бо́лю er verzóg das Gesícht vor Schmerz

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пані́зіцца, ‑ніжуся, ‑нізішся, ‑нізіцца; зак.

1. Стаць, зрабіцца больш нізкім, меншым па вышыні або размясціцца нізка ад паверхні чаго‑н. [Ліда:] — Расліны заняпалі тут таму, што панізіўся ўзровень вады ў глебе. Паслядовіч. // Пагоршыцца, аслабець. Паспяховасць панізілася.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Паменшыцца (пра ўзровень, ступень, сілу, інтэнсіўнасць чаго‑н.). [Вера:] — Падкормка канчаецца, трэба ж нешта рабіць. А то надоі панізяцца... Асіпенка.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Стаць цішэйшым (пра голас, гук і пад.). Голас панізіўся да шэпту. // Набыць больш нізкае гучанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папяро́к,

1. прысл. Па шырыні; упоперак; проціл. ўздоўж. [Дзед:] Прайшоў я ўздоўж, папярок Беларусь і Літву. Людзей усякіх бачыць прыйшлося. Танк. Тапчу я на ўсходзе дарогі Уздоўж, нацянькі, папярок. Астрэйка.

2. прыназ. з Р. Спалучэнне з прыназоўнікам «папярок» выражае прасторавыя адносіны: указвае на напрамак, які адпавядае шырыні чаго‑н. [Шаховіч:] — Як гэта магло здарыцца, што машына апынулася папярок дарогі? Мяжэвіч.

•••

Станавіцца папярок горла гл. станавіцца.

Станавіцца папярок дарогі каму гл. станавіцца.

Стаць папярок дарогі каму гл. стаць.

Стаяць папярок горла гл. стаяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zaniedbać

зак. занядбаць; перастаць клапаціцца; запусціць; закінуць;

zaniedbać pracę — занядбаць працу;

zaniedbać swój wygląd — апусціцца; стаць неахайным

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

przejrzeć

I зак.

1. прагледзець;

przejrzeć gazety — прагледзець газеты;

2. стаць відушчым; пачаць бачыць

II зак.

пераспець

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)