spite2 [spaɪt] v. рабі́ць што-н. на злосць; назаля́ць, дапяка́ць (каго́-н.)
♦
cut off one’s nose to spite one’s face зрабі́ць само́му сабе́ на злосць
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Нязг̌ра́да (незг̌ра́да) ’няўмека, няўклюда’ (ТС), нязгрэ́да ’няўдаліца’ (клец., Нар. лекс.). Відаць, адваротны дэрыват ад незг̌ра́дны, незг̌рэ́дны ’нехлямежы, нязграбны’ — фанетычна змененае незг̌рабны? Магчыма, зыходная аснова захавалася ў беласт. zhrèjdać ’сапсаваць справу, зрабіць што-небудзь паспешна, абы-як’, якое Смулкова (Балт.-слав. иссл.–1980. М., 1981, 209) лічыць балтызмам.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Алю́каць ’зрабіць каго-небудзь маркотным’ (Нас.), алюканы частай лаянкай даведзены да маркотнага стану’ (Нас.). Параўн. рус. улюлюкать, заулюлюкать і літ. lelióti, alióti ’гнаць з крыкам’, лат. aluties ’паводзіць сябе па-вар’яцку, крычаць, шумець’. Сувязь анаматапаэтычных беларускіх і рускіх слоў з адпаведнымі літоўскімі і лацінскімі акрэсліць цяжка.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
зачырвані́ць, ‑ваню, ‑воніш, ‑воніць; зак., каго-што.
Зрабіць чырвоным, афарбаваць у чырвоны колер. Болю асабліва не было, а кроў цякла, зачырваніла ўсё галіфэ. Кулакоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зрадні́ць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., каго-што.
Зблізіць, зрабіць сябрамі, цесна звязаць. Агульнае гора зрадніла [Івана і Анютку] ціхай маўклівасцю. Быкаў. Расія.. зрадніла Міцкевіча з дзекабрыстамі. Лойка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
завэ́ндзіць, ‑вэнджу, ‑вэндзіш, ‑вэндзіць; зак., што.
Акурыць дымам мяса, рыбу і пад., каб зрабіць іх прыгоднымі для захоўвання і надаць спецыфічны смак. Завэндзіць кумпякі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ацяплі́ць, ацяплю, ацепліш, ацепліць; зак., што.
1. Абагрэць (памяшканне) з дапамогай печаў або спецыяльных прыстасаванняў. Ацяпліць кватэру.
2. Агледзець, зрабіць цёплым; уцяпліць. Ацяпліць кароўнік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
высно́ва, ‑ы; Р мн. ‑сноў; ж.
Вывад, заключэнне. Зрабіць выснову. □ [Карызна] ужо дасканала праверыў свае .. адносіны, свае пачуцці да.. [жонкі] і зрабіў рашучую канчатковую выснову. Зарэцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
акульту́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.
1. Зрабіць прыгодным для вырошчвання сельскагаспадарчых раслін. Акультурыць глебу.
2. Ператварыць дзікую расліну ў культурную. Акультурыць лясную яблыню.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абко́ўзаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Разм.
1. Коўзаючыся, зрабіць што‑н. коўзкім, прыгодным для кахання. Абкоўзаць горку.
2. Прымяць, абсунуць коўзаннем. Абкоўзаць страху.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)