апрашчэ́нне, ‑я, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. апрашчацца — апрасціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апрыхо́даванне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. апрыходаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апусто́шванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. апустошваць — апустошыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апылкава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. апылкаваць, апылкавацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апы́рскванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. апырскваць — апырскаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апы́тванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. апытваць — апытаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апява́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. апяваць — апець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апярэ́джванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. апярэджваць — апярэдзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апяча́тванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. апячатваць — апячатаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

арашэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. арашаць — арасіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)