праця́жнік, ‑а,
1. Знак прыпынку ў выглядзе доўгай гарызантальнай рыскі ( — ).
2. Такі знак у азбуцы Морзе, а
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
праця́жнік, ‑а,
1. Знак прыпынку ў выглядзе доўгай гарызантальнай рыскі ( — ).
2. Такі знак у азбуцы Морзе, а
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыму́сам,
Сілаю, прымушэннем.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разбінтава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе;
Размотваючы, зняць бінт з каго‑, чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рандэву́,
1.
2.
[Фр. render-vous — з’явіцца.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сараба́нда, ‑ы,
1. Старажытны іспанскі танец трохдольнага размеру, а
2. Музычны твор у рытме гэтага танца.
[Ісп. zarabanda.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
селязёнка, ‑і,
Крывятворны орган пазваночных жывёл і чалавека, які
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
скагата́нне, ‑я,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ста́тар, ‑а,
[Англ. stator ад лац. sto — стаю.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
трэ́нзель, ‑я,
Металічныя цуглі, пры дапамозе якіх кіруюць канём, націскаючы на язык і куткі рота, а
[Ад ням. Trense.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
храбусце́нне, ‑я,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)