shrine

[ʃraɪn]

n.

1) грабні́ца з мо́шчамі сьвято́га

2) ме́сца паклане́ньня, про́шча, сьвяты́ня f. (рэлігі́йная або́ нацыяна́льная)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

hiding

[ˈhaɪdɪŋ]

n.

1) хава́ньне n.

2) схо́ванка, схо́вань f. (ме́сца)

be in hiding — хава́цца (пра зьбе́глага)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

junction

[ˈdʒʌŋkʃən]

n.

1) перасячэ́ньне, скрыжава́ньне n.

2) ме́сца злучэ́ньня

3) чыгу́начны, даро́жны ву́зел, вузлава́я чыгу́начная ста́нцыя

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bisection

[,baɪˈsekʃən]

n.

1) дзяле́ньне напала́м, распалаві́неньне n.

2) ме́сца падзе́лу напала́м

3) адна́ зь дзьвюх пало́ваў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Во́гнішча ’касцёр; месца, дзе быў касцёр’ (БРС, КТС, Нас., Бяльк., Касп., Др.-Падб., Яруш., Яшк.); ’пажарышча’ (Шат.). Рус. о́гнище ’астаткі кастра, месца, дзе быў касцёр’, укр. огни́ще ’тс’, ст.-рус. огнище ’ачаг; месца, дзе быў касцёр’, чэш. ohniště ’тс’, балг., макед. о́гниште ’ачаг’, серб.-харв. о̀гњӣште ’тс’, в.-луж. vohnišćoмесца, дзе быў агонь’. Прасл. *ognistjьe. Ад агонь (гл.) з суф. ‑išče (Махэк₂, 410; Скок, 2, 546).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

verändern

1.

vt мяня́ць

2.

(sich)

1) мяня́цца

sich zu sinen Gnsten ~ — мяня́цца да ле́пшага

2) мяня́ць, перамяні́ць ме́сца рабо́ты [пра́цы]

er möchte sich ~ — ён хо́ча памяня́ць ме́сца рабо́ты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

спрат, ‑а і ‑у, М спраце, м.

Разм.

1. ‑а. Памяшканне, месца для захоўвання чаго‑н.; сховішча. Гаспадар сам выйшаў з хаты, Устрывожыўся ўвесь дом, Абышлі ўсе клеці, спраты.. Каб напасці хоць на след [хлопчыка]. Колас.

2. ‑у. Месца, дзе можна схавацца ад каго‑, чаго‑н.; прыстанішча. [Коласа] цешыла, што гэтае дрэва ўвачавідкі разрасталася і давала надзейны цень у спёку і спрат ад дажджу. Лужанін.

3. ‑а. Патаемнае месца для ўкрыцця чаго‑н.; тайнік. Тым больш, што цяпер.. [Алаізу] туды і моцна цягнула — паглядзець, ці ўсё там у парадку, ці не раскрыты яе спрат. Арабей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мінарэ́т

(фр. minaret < тур. mināre, ад ар. mināra = месца асвятлення)

вежа мячэці, з якой муэдзіны заклікаюць мусульман на малітву.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пеленгава́ць

(ад пеленг)

1) вызначаць пеленг 1;

2) вызначаць месца, дзе знаходзіцца які-н. прадмет, аб’ект, пры дапамозе пеленгатара.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

перыско́п

(гр. periskopeo = гляджу вакол)

аптычны прыбор для назірання з закрытага месца (з акопаў, бліндажоў, падводных лодак і інш.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)