саманакла́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Апарат для аўтаматычнай падачы лістоў паперы ў друкарскую машыну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самараспа́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Спантанны распад ядзер радыеактыўнага рэчыва, які параджае ланцуговую рэакцыю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сонцалюбі́вы, ‑ая, ‑ае.

Які расце там, дзе многа сонца; які любіць сонца. Сонцалюбівыя расліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тампана́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Спец. Увядзенне ў рану або поласць тампона (тампонаў).

[Ням. Tamponade.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трупае́ды, ‑аў; адз. трупаед, ‑а, М ‑дзе, м.

Жывёліны, якія харчуюцца трупамі памёршых арганізмаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

турбахо́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Судна, якое прыводзіцца ў рух паравой або газавай турбінай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

угі́н, ‑у, м.

Увагнутае месца на чым‑н., дзе‑н.; увагнутая частка крывой лініі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узго́рыстасць, ‑і, ж.

Наяўнасць узгоркаў дзе‑н. Мясцовасць тут была вышэйшая, узгорыстасць гусцейшая. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узыхо́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Дзеянне паводле дзеясл. узыходзіць — узысці (у 1, 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хары́бда, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

У выразе: між Сцылай і Харыбдай гл. Сцыла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)