аўстрыйская пісьменніца. У 1945—50 вучылася ў Грацкім, Інсбрукскім, Венскім ун-тах. Д-р філасофіі (1950). Аўтар зб-каў вершаў «Адтэрмінаваны час» (1953), «Покліч Вялікай Мядзведзіцы» (1956), зб-каў апавяданняў «Трыццаты год» (1961), «Сінхронна» (1972), рамана «Маліна» (1971), эсэ, нарысаў. Пісала лібрэта для балетаў і опер Г.Генцэ, радыёп’есы: «Панскі двор» (1954), «Цыкады» (1955), «Добры бог з Манхатана» (1958). Яе лірыка сімвалічная, вытанчаная, са складанай метафарычнасцю, аднак стыль ясны, просты, строгі. Героі Бахман дзёрзкія, упартыя, поўныя пошукаў і супярэчнасцяў. Яны бунтуюць супраць багоў, лёсу, сац. умоў.
Тв.:
Рус.пер. — Три дороги к озеру: Повесть и рассказы. М., 1976;
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
со́кал, ‑а, м.
1. Драпежная птушка сямейства сакаліных з моцнай дзюбай і доўгімі вострымі крыламі. //звычайнамн. (со́калы, ‑аў). Высок. Пра лётчыкаў, касманаўтаў. Чалавек у космасе! Як гэта здорава, сябры! Крылом кранае зоры Наш, савецкі, сокал.А. Александровіч.
2. Пра смелага, прыгожага юнака, мужчыну. — Сын мой? І адкуль ты? Сокал ясны! — Да грудзей прыпала галавой.Астрэйка.І плакала Хрысця, што іх разлучылі, Што сокалу крылы Звязалі, скруцілі.Арочка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Казу́рка ’казяўка, букашка; вош’ (БРС; маладз., З жыцця). Аналагічныя структуры, якія адрозніваюцца значэннямі, ёсць і ў іншых мовах; суфіксацыя, па сутнасці, праславянская. Што датычыцца беларускіх лексем, тут неабходна, магчыма, разглядаць слова казурка ’божая кароўка’ асобна, падрабязней гл. казулька ў тым жа значэнні. Апрача таго, не зусім ясны тып утварэння: суфіксальная дэрывацыя (магчыма, двайная) або перанос з козура, вядомага ў розных значэннях, з памяншальнай суфіксацыяй.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
obvious[ˈɒbviəs]adj.
1.я́ўны, відаво́чны; прыме́тны, прыкме́тны;
an obvious advantageя́ўная перава́га
2.я́сны, зразуме́лы;
for an obvious reason па ца́лкам зразуме́лай прычы́не;
The obvious thing to do is to write her a letter. Зразумела, трэба напісаць ёй пісьмо.
3. бана́льны, трывія́льны
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
crisp
[krɪsp]1.
adj.
1) кро́хкі, ло́мкі; хру́сткі
2) сьве́жы, асьвяжа́льны (пра паве́тра)
3) жывы́, я́сны, выра́зны (пра стыль)
4) памо́ршчаны, усхвалява́ны (мо́ра)
5) кучара́вы
2.
v.i.
завіва́цца; хрусьце́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Бы́стры (БРС, Бяльк., Сцяшк. МГ). Рус.бы́стрый, укр.би́стрий, польск.bystry, чэш.bystrý, ст.-слав.быстръ і г. д. Прасл.*bystrъ ’хуткі, быстры, ясны, бадзёры і да т. п.’ Этымалогія слова няясная, ёсць шмат версій. Хутчэй за ўсё слав.*bystrъ звязана з герм. словамі: ст.-ісл.bysia ’імкліва выцякаць’, швед.busa ’кідацца ўперад’, фрыз.bûsen ’бушаваць, шумець’, būsterig ’бурны і г. д.’ Агляд гл. у Фасмера, 1, 259–260.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
patent
[ˈpætənt]1.
n.
1) патэ́нт -а m.
2) патэнтава́нае вынахо́дзтва
2.
adj.
1) патэнтава́ны
2) [ˈpeɪtənt] відаво́чны, я́ўны, я́сны
3)
адкры́ты, дасту́пны
3.
v.t.
а) бра́ць патэ́нт
б) дава́ць патэ́нт
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
bright
[braɪt]
adj.
1) сьве́тлы, я́сны; паго́дны
a bright moon — я́сны ме́сяц
a bright day — паго́дны дзень
2) ке́млівы, ця́мкі, ця́млівы; разу́мны; здо́льны
a bright answer — разу́мны адка́з
a bright boy — ке́млівы, здо́льны хло́пец
3) жывы́, зы́ркі, асьляпля́льны, я́ркі
a bright fire — асьляпля́льны аго́нь
bright colors — жывы́я ко́леры
4) аптымісты́чны, жыцьцяра́дасны, сьве́тлы
a bright outlook for the future — аптымісты́чны пагля́д на бу́дучыню
bright hopes — сьве́тлыя надзе́і
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
распасце́рціся, ‑струся, ‑стрэшся, ‑стрэцца; ‑стромся, ‑страцеся; пр. распасцёрся, ‑сцерлася; зак.
1. Легчы або сесці шырока, свабодна, заняўшы многа месца. [Каляда:] — А ну, кума, пасунься. Не захопіш і так усяго, — распасцерлася...Брыль.
2.(1і2ас.неўжыв.). Заняць сабой шырокі абшар, вялікую прастору. Якая навокал далеч! Яна распасцерлася ва ўсе бакі, куды ні глянеш, без канца і краю...Гамолка.Над зямлёю распасцёрся ясны купал бяздоннага неба.Колас.
3.перан. Пашырыць сферу свайго дзеяння, ахапіўшы большае кола прадметаў, з’яў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хам, ‑а, м.
1.Уст. Пагардлівая назва чалавека ніжэйшага саслоўя, звычайна селяніна (у мове паноў). Уваходзіць перапалоханы галоўны аконам. У руках яго папера. — Ясны пане! Якую агідную паперу падалі пану гэтыя хамы з Выганаў і з Высокага!Колас.Эх, дзяцюк, хама ўнук, Сын бяды і працы, Чаго прэш, як сляпы, У панскія палацы?Купала.
2.Разм.лаянк. Грубы, нахабны чалавек. [Марылька:] Як жа я з табою жыць буду, з такім хамам? [Няміра:] — Ага, Цывін настройвае цябе супроць мяне?!Чорны.
[Ад імя Хама, сына Ноя, які, паводле біблейскага сказання, быў пракляты бацькам за непашану.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)