устарэ́ласць, ‑і, ж.

Уласцівасць і якасць устарэлага. Устарэласць бытавых звычак. Устарэласць тарыфнай сістэмы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

э́кстра, нескл. прым.

Самы лепшы, найвышэйшы (пра сорт, якасць, гатунак тавару). Масла экстра.

[Ад лац. extra — звыш меры, занадта.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэхні́чнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і якасць тэхнічнага (у 7 знач.). Тэхнічнасць гульні футбольнай каманды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ры́са ’лінія, вузкая паласа’, уласцівасць, адметная якасць’, ’аблічча твару’ (ТСБМ; Гарэц.), ры́ска ’рыска’ (Бяльк.), ’паз’ (свісл., Шат.). Праз польск. rys ’рыса’, ’замалёўка’, ’лінія’, rysa ’драпіна’, ’шчыліна’ з ням. Riss ’трэшчына’, ’шчыліна’, ’драпіна’, ’дзюра’ (Брукнер, 472).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Plúspunkt

m -es, -e стано́ўчая я́касць, стано́ўчы пункт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

гну́снасць, ‑і, ж.

Разм.

1. Уласцівасць, якасць гнуснага. Гнуснасць паводзін.

2. Гнусны ўчынак. Зрабіць гнуснасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

баніфіка́цыя, ‑і, ж.

Спец. Накідка на цану тавараў, якасць якіх вышэйшая, чым вызначана паводле дагавору.

[Фр. bonification.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асаблі́васць, ‑і, ж.

Характэрная, адметная ўласцівасць, якасць, прыкмета каго‑, чаго‑н. Псіхічныя асаблівасці чалавека. Асаблівасці правапісу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раўната́, ‑ы, ДМ ‑наце, ж.

Разм. Уласцівасць і якасць роўнага; роўнасць. Раўната пражы. Раўната афарбоўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэхнару́к, ‑а, м.

Інжынер або тэхнік, які адказвае за тэхніку вытворчасці і якасць прадукцыі; тэхнічны кіраўнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)