in bad faith

несумле́нна, з дрэ́ннай ду́мкай

in good faith — сумле́нна, шчы́ра

keep faith — стрыма́ць абяца́ньне; ве́рыць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

eager

[ˈi:gər]

adj.

нецярплі́вы; па́лкі; заўзя́ты, шчы́ры (да пра́цы)

to be eager — мо́цна хаце́ць; шчы́ра стара́цца

•

- eager beaver

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

невінава́тасць, ‑і, ж.

Уласцівасць невінаватага; непрычыннасць да віны, злачынства. Аднавяскоўцы самі ішлі ў пастарунак выручаць сваіх людзей, шчыра перакананыя ў іх невінаватасці. Машара. Спрачаючыся ў думках з Дзіміным, даводзячы яму сваю невінаватасць, Максім Сцяпанавіч не спаў бадай што ўсю ноч. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

піло́т, ‑а, М ‑лоце, м.

Той, хто водзіць самалёты або іншыя лятальныя апараты; лётчык. Плыве самалёт над зямлёй,.. І з тысячам мараў і дум На дол паглядае пілот. Броўка. Вядзе пілот над намі самалёт І радуецца працы нашай шчыра. Панчанка.

[Фр. pilote.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

mince​2 [mɪns] v.

1. крышы́ць, рэ́заць на дро́бныя кава́лачкі; прапуска́ць праз мясару́бку

2. дро́бненька ту́паць, ступа́ць

♦

not mince one’s words гавары́ць адкры́та, шчы́ра (нават і крыўдныя рэчы)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сто́ўпіць, ‑плю, ‑піш, ‑піць; зак., каго-што.

1. Сабраць у гурт. Стоўпіць кароў каля сажалкі.

2. Абл. Умясціць, утоўпіць. Хлопцы занеслі проста ў залу пяць мяшкоў арэхаў. Іх, шчыра кажучы, можна было стоўпіць і ў тры, але ж калі больш — неяк салідней. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трудзя́га, ‑і, м.

Разм. Той, хто многа і шчыра працуе; працавік. [Пагранічнік], перш за ўсё, нястомны трудзяга, адзін з тых «вінцікаў», чыя ціхая праца .. вельмі часта губляецца ў громе і бляску. Брыль. Той мусіць загінуць, хто меч узнімае На голавы мірных трудзяг. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

афіцы́йны, ‑ая, ‑ае.

1. Які ўстаноўлены ўрадам, адміністрацыяй, службовай асобай, выходзіць ад іх. Афіцыйная прапаганда. Афіцыйная асоба. Афіцыйны дакумент.

2. Зроблены па ўстаноўленай форме, з захаваннем усіх правіл, фармальнасцей. Афіцыйны прыём. Афіцыйнае запрашэнне. // перан. Халодна-ветлівы, стрыманы. Шчыра кажучы,.. [Лявонку] падабаўся афіцыйны тон размовы. Жычка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

благодари́ть несов. дзя́каваць (каму, чаму);

благодарю́ тебя́ (вас и т. д.) дзя́кую табе́ (вам и т. д.);

поко́рно благодарю́ шчы́ра дзя́кую.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

heartily

[ˈhɑ:rtɪli]

adv.

1) сардэ́чна, шчы́ра, цёпла, прыя́зна

2) ахво́тна; руплі́ва, дба́йна, з запа́лам (працава́ць)

3) з апэты́там (е́сьці)

4) ца́лкам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)