ВІНТАКРЫ́Л,

лятальны апарат, у якога пад’ёмная сіла, неабходная для падтрымання яго ў палёце, ствараецца нясучым вінтом (вінтамі) і крылом, а цягапаветр. вінтамі або рэактыўнымі рухавікамі. Узлёт, завісанне, пасадку і палёт на малых скарасцях В. ажыццяўляе як верталёт, а пасля дасягнення скорасці, пры якой становяцца эфектыўнымі аэрадынамічныя рулі, ляціць як самалёт (з выкарыстаннем пад’ёмнай сілы крыла). Канструктыўна больш складаныя і цяжкія, чым верталёты. Бываюць грамадзянскія і ваенныя. Выкарыстоўваюцца абмежавана.

т. 4, с. 188

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

некрафілі́я

(ад гр. nekros = мёртвы + phileo = люблю)

палавая ненармальнасць, сексуальная цяга да трупаў.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

appetite

[ˈæpɪtaɪt]

n.

1) апэты́т -у m.

2) ця́га f.; жада́ньне n.

appetite for excitement and amusement — жада́ньне прые́мнасьці й заба́ваў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ма́нія

(гр. mania = шаленства, захапленне, цяга)

1) псіхічна хваравіты стан, пры якім свядомасць і пачуцці сканцэнтроўваюцца на адной якой-н. ідэі (напр. м. вялікасці);

2) перан. моцная цяга да чаго-н. (напр. м. пісаць вершы).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

манья́к

(фр. maniaque, ад гр. mania = шаленства, захапленне, цяга)

чалавек, ахоплены адной неадчэпнай ідэяй.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

сімпа́тыя

(гр. sympatheia = спачуванне)

цяга, прыхільнасць да каго-н. або чаго-н. (проціл. антыпатыя).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

niedosyt, ~u

м. ненасытнасць; прагавітасць; незадаволенасць; брак;

niedosyt wrażeń — брак уражанняў; цяга да ўражанняў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

cug, ~u

м.

1. уст. цуг;

2. цяга (паветра); скразняк;

3. шахм. уст. ход

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

хаце́нне, ‑я, н.

Жаданне. [Шэмет:] Смешны ты, Мацвей. Па-рознаму можна хацець. Калі я хачу, то я, не адкладваючы надоўга, пачынаю гэта рабіць. А тваё хаценне і астанецца хаценнем, бо ты не робіш тое, што ты хочаш. Лобан. // Страсная пачуццёвая цяга. У яго нутры забурліла хаценне, але хмурная міна Зосі атручвала яго сэрца, і ён моцна злаваў. Гартны. На ўсякае хаценне ёсць цярпенне. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Sucht

f -, Süchte

1) ця́га, ма́нія, пра́га

2) хваро́ба; наркама́нія, таксікама́нія

die fllende ~ — мед. паду́чка, эпіле́псі́я

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)