нарва́ть​I сов. (набрать, срывая) нарва́ць, мног. панарыва́ць;

нарва́ть це́лый буке́т цвето́в нарва́ць цэ́лы буке́т кве́так.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Бабек польны ’расліна Oenothera biennis L., асліннік двухгадовы’ (Кіс.). Паходжанне назвы няяснае. Магчыма, запазычанне. Але не выключаецца сувязь з баб- ’круглы прадмет’ (гл.): кветкі цэлы дзень закрытыя і нагадваюць бутоны (параўн. Махэк, Jména rostl., 150).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сква́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; незак., што.

1. Пячы на агні сала.

С. свежаніну.

2. перан. і без дап. Паліць (пра сонца; разм.).

Цэлы дзень скварыць сонца.

|| зак. сасква́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны (да 1 знач.) і засква́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны (пра страву).

|| наз. сква́ранне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

замаха́цца ​1, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Махаючы, стаміцца. Замахаўся, косячы цэлы дзень.

замаха́цца ​2, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Пачаць махацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

у́грыва

1. Высокае месца, дзе сонца грэе цэлы дзень (Нас., Слаўг.). Тое ж угрэй (Бял. Матэр.).

2. Зацішнае, сонечнае і сухое месца (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

whole​2 [həʊl] adj.

1. уве́сь, цэ́лы;

the whole day уве́сь дзень

2. цэ́лы; непашко́джаны;

whole milk неразве́дзенае малако́

♦

the whole lot (of) infml мно́ства, ку́ча (чаго-н.);

go the whole hog даво́дзіць да канца́; ісці́ на ўсё;

swallow smth. whole згадзі́цца з чым-н. не ду́маючы; прыня́ць што-н. на ве́ру

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

павышыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Вышыць усё, многае. Павышываць кашулі.

2. і без дап. Вышываць некаторы час. Павышываць цэлы дзень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сшарава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Разм. Знішчыць, сапсаваць шараваннем. Маці, відаць, цэлы гай Сярдзітых гальнёў сшаравала, Пакуль падлога Зрабілася гладкая. Барадулін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Мясні́цы, мясніці, мнясніцэ ’мясаед’ (паст., беласт., драг., Сл. ПЗБ), рус. (?) паўд. мясница ’скаромныя дні’ (Даль). Утворана ад прыметніка мясны (Смяса) пры дапамозе суфікса ‑іц‑ы (як радаўніца). Лексема ўжываецца ў мн. л., таму што перыяд мясаеду працягваецца цэлы тыдзень.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

entire

[ɪnˈtaɪr]

adj.

1) уве́сь m., уся́ f., усё n.

2) цэ́лы; по́ўны; непадзе́льны (маёмасьць), суцэ́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)