Verbum

анлайнавы слоўнік

average² [ˈævərɪdʒ] adj.

1. сярэ́дні;

an average cost/price сярэ́дняя цана́

2. нарма́льны, звыча́йны;

children of above/below average intelligence дзе́ці з інтэле́ктам вышэ́й/ніжэ́й сярэ́дняга

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

падво́ены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад падвоіць.

2. Павялічаны ўдвая; двайны. Падвоеная цана. Падвоены каравул. // перан. Значна павялічаны, узмоцнены. Падвоеная пільнасць. □ Часам.. [Валодзя], чым-небудзь забавіўшыся, забываў, што яму трэба рабіць, а ўспомніўшы, прымаўся за гэта з падвоенай энергіяй. Ракітны.

3. у знач. прым. Які складаецца з двух аднародных прадметаў; здвоены. Падвоеная нітка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сіф

[англ. cif, ад c(ost) = цана + i(nsurance) = страхаванне + f(reight) = фрахт]

умова продажу тавару, паводле якой у цану ўключаюцца выдаткі па страхоўцы і перавозцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Káufpreis

m -es, -e пакупна́я цана́

éinen ~ bíeten* — прапанава́ць цану́ (з боку пакупніка)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

settled

[ˈsetəld]

adj.

1) асе́лы

2) засе́лены

a densely settled region — гу́ста засе́леная мясцо́васьць

3) усталява́ны, вы́значаны (пара́дак, да́та, цана́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

redemption [rɪˈdempʃn] n.

1. : redemption of a promise выкана́нне абяца́ння

2. вы́куп;

a re demption price выкупна́я цана́

♦

beyond/past redemption без надзе́і на выпраўле́нне, зусі́м прапа́шчы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

okazyjny

okazyjn|y

выпадковы;

sprzedaż ~a — продаж выпадковых рэчаў (па паніжаных коштах);

cena ~a — выпадковая цана

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

уме́рана прысл., уме́раны gemäßigt, mäßig; gelínd(e) (пра цяпло); máßvoll, entháltsam (у ежы і піцці);

уме́раны клі́мат gemäßigtes Klíma;

уме́раная цана́ ángemessener Preis

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

прасі́ць, прашу́, про́сіш, про́сіць; незак.

1. каго (што), чаго, аб кім-чым і з інф. Звяртацца да каго-н. з просьбай аб чым-н.

П. дапамогі. П. літасці.

2. каго (што), за каго (што), аб кім (чым). Клапаціцца аб кім-н., заступацца за каго-н.

П. за таварыша.

3. каго (што). Запрашаць, зваць.

П. гасцей за стол.

4. што. Назначаць цану (разм.).

Колькі просіш за хату? (якая цана?).

5. што і без дап. Жабраваць (уст.).

П. міласціну.

|| зак. папрасі́ць, -рашу́, -ро́сіш, -ро́сіць (да 1—3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

КУРС

(ад лац. cursus ход, цячэнне),

1) напрамак руху, шлях карабля, самалёта і інш. 2) Кірунак палітыкі, дзейнасці. Напр., К. на разрадку міжнар. напружанасці.

3) Поўнае выкладанне якой-н. навукі або яе часткі. Напр., К. механікі, К. фізікі.

4) Навучальны год у спец. сярэдніх і вышэйшых навучальных установах.

5) Закончаны цыкл лячэбных працэдур. Напр., К. лячэння.

6) Цана, па якой купляюць і прадаюць на біржах каштоўныя паперы (акцыі, аблігацыі ці інш.).

т. 9, с. 51

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)